اسم اعظم
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
اسم اعظم به اعتقاد بعضی، یکی از نام‌های خداست که با بر زبان آوردن آن هر خواستهٔ گوینده برآورده می‌شود. این اسم را کسی نمی‌داند، ولی در طول تاریخ کسانی مدعی دانستن آن شده‌اند و روش‌هایی برای کشف آن پیشنهاد شده‌است. در زبان فارسی این ترکیب تازی به صورت ترجمه‌شدهٔ نام بزرگ هم آمده‌است.[۱]*
فهرست مندرجات |
[ویرایش] استفاده از اسم اعظم در حماسه‌های ملی و نبرد با جادوان
ایرانیان از دیرباز و پیش از اسلام به خاصیت ذاتی کلام و از جمله نام یزدان در باطل کردن سحر و جادو و مبارزه با دیوان اعتقاد داشته‌اند. اما صورت خاص اسم اعظم ملهم از افکار اسلامی‌است و ناشی از نفوذ فرهنگ و معتقدات اسلامی بوده‌است. از جمله اعتقاد به خاصیت اسم اعظم در یکی از حماسه‌های ملی متأخر به نام جهانگیرنامه که از نفوذ افکار اسلامی خالی نیست، بازتاب یافته‌است. به این صورت که مسیحا نامی به جهانگیر (پسر رستم) اسم اعظمی می‌دهد و می‌گوید در صورت پیش آمدن سحر «پی دفعش این اسم اعظم بخوان».[۲]
[ویرایش] روش‌های پیشنهادی برای دست‌یابی به اسم اعظم
- خواندن کلمات قران از سر و ته، یعنی خواندن اولین کلمه، بعد آخرین کلمه، بعد کلمهٔ ماقبل آخر، تا این که یک کلمه باقی بماند و آن اسم اعظم است.[۳]
[ویرایش] دانندگان اسم اعظم
این فهرستی‌است [ناکامل] از شخصیت‌های تاریخی نیمه‌تاریخی یا اسطوره‌ای که ادعا شده‌است که اسم اعظم را می‌دانسته‌اند. چه ادعا از جانب خود ایشان بوده باشد و چه از سوی دیگران.
- مسیحا و جهانگیر پسر رستم[۴]
- بلعم باعور[۵]
- شیخ بهائی مدعی بود که در هفتاد و یک سالگی اسم اعظم را کشف کرده است.[۶]
[ویرایش] پانویس
- ↑ به عنوان نمونه نگاه کنید به تاریخ بلعمی ۳۵۵: «و نام بزرگ خدای دانستی، و هر چه از خدای تعالی بخواستی بدان نام او را اجابت کردی.»
- ↑ صفا ۳۲۸
- ↑ تناولی، ص. ۳۴
- ↑ صفا ۳۲۸
- ↑ بلعمی ۳۵۵
- ↑ شیخ بهایی، ص. ۶۲۶
[ویرایش] فهرست منابع و مآخذ
- تناولی، پرویز. طلسم: گرافیک سنتی ایران. نشر بن‌گاه، ۱۳۸۵، ISBN ۹۶۴-۹۶۳۸۳-۴-۲
- صفا، ذبیح‌الله. حماسه‌سرایی در ایران. چاپ ششم، تهران: امیرکبیر، ۱۳۷۹، ISBN 964-00-0635-1.
- طبری، محمد بن جریر. تاریخ الرسل و الملوک [تاریخ بلعمی]. ترجمهٔ ابوعلی بلعمی. با تکملهٔ ابوعلی بلعمی و تصحیح محمدتقی بهار و کوشش محمد پروین گنابادی. چاپ سوم، تهران: زوّار، ۱۳۸۵، ISBN 964-401-0-94-9.
- شیخ بهایی، مجموعه علوم غریبه متن کامل کشکول شیخ بهایی، فاقد و تاریخ و محل چاپ
