بحث:اسم اعظم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

[ویرایش] شیخ بهایی و ادعای دانستن اسم اعظم

در کتاب طلسم نوشتهٔ تناولی که در مقاله آمده، در صفحهٔ هفتاد و یک، شعری آمده که منبع آن در یادداشت‌های کتاب این طور ذکر شده:

  • شیخ بهایی، مجموعه علوم غریبه متن کامل کشکول شیخ بهایی، فاقد و تاریخ و محل چاپ، ص. ۶۲۶

متن شعر از این قرار است:

سال هفتاد و یک عمرم چو رسید فکر من پرده از این رمز درید

[...]

عددش با سوُر قرآنی متساوی است اگر می‌دانی
ظا بود حرف آحر و شش حرف در او گوش دل باز کنی گر نیکو
عدد و بینه‌اش هفتاد است این هم از قاعده استاد است
هشت حرف است به ترتیب نظام بسط حرفیش چهل گشته مدام
لفظیش نوزده از روی جمل هست چون مدخل باسط بعمل
دومیش میم و چهرم لام است سیمش شهره در این ایام است
از سه جا مصدر اسمش ذال است در سرایه از انفال است
اولش هفده و آخر سین است متصل در وسط یاسین است

اگر پیدایش کردم، زودی همهٔ ویکی‌پدیا (همهٔ مقالات به همهٔ زبان‌ها) را درست می‌کنم ;) میلاد ۱۷:۰۷, ۱۴ مارس ۲۰۰۷ (UTC)

برگرفته از «http://fa.wikipedia.org../../../%D8%A7/%D8%B3/%D9%85/%D8%A8%D8%AD%D8%AB%7E%D8%A7%D8%B3%D9%85_%D8%A7%D8%B9%D8%B8%D9%85.html»