اپیکتت
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
اپیکتت Epictete در حدود سال 60 میلادی در فریه به دنیا آمد. او که غلام زاده و خود تحت رقیت و بندگی بود توسط صاحب ستمگری ناقصالعضو شده اما در هر حال نمونه یک روح آزاده نحیف و متکی به نفس بود و چون به یکی از درباریان نرون فروخته شد صاحبش به او اجازه داد که دروس رواقی "کالیوس موسونیوس روفوس" را تعلیم بگیرد و نزد او بود که فن استخراج یک فلسفه جامع و عمومی را از تجارب شخصی فرا گرفت.
به مرگ رووس ابکتت که در خلال این احوال قانونآ آزادی هم یافته بود ؛ در روم به تدریس فلسفه پرداخت. اما "می سین" که از آزادی زبان این برده قدیمی وحشت داشت از شهر اخراجش نمود. آنگاه به نیکوپولیس رفت که در آنجا بین مستمعین فراوانش "آدرین" امپراتور آینده هم بود. او نفوذ فوق العادهای بر امپراتور دیگری یعنی "مارک اورل" اعمال نمود.
اپیکتت در حدود سال 110 درگذشت.
برگرفته از آی کتاب (برداشت آزاد)