ایرج پزشکزاد
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ايرج پزشکزاد نام آشناترين طنزپرداز ایرانی نيمهٔ دوم قرن بيستم است و شخصيت «داییجان ناپلئون» او آشناترين پرسوناژیست که تاکنون در ادبيات ايران ساخته شده است.[نیاز به ذکر منبع]
پزشکزاد در سال ۱۳۰۶ خورشیدی متولّد شد، پس از تحصیل در ایران و فرانسه در رشتهٔ حقوق فارغالتحصیل شد و به مدت پنج سال در ایران به قضاوت مشغول بود. وی کار نویسندگی را در اوایل دههٔ ۳۰ با نوشتن داستانهای کوتاه برای مجلات و ترجمهٔ آثار ولتر آغاز کرد.
[ویرایش] آثار
- ماشاءالله خان در دربار هارونالرشید (۱۳۳۷)
- دایی جان ناپلئون (۱۳۴۹)
- ادب مرد به ز دولت اوست تحریر شد (۱۳۵۲)
- خانوادهٔ نیک اختر (۱۳۷۹)
- حافظ ناشنیده پند
- مروری در تاریخ انقلاب فرانسه
- مروری در تاریخ انقلاب روسیه
- پسر حاجی باباجان
- طنز فاخر سعدی