تفنگ
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
تفنگ گونه‌ای سلاح گرم دستی و انفرادی است. تفنگ معمولا دارای قنداق است و كاربرد آن مستلزم استفاده از دو دست و شانه تیرانداز است.
از نظر نوع مهمات و نحوه کارکرد دو نوع اصلی تفنگ وجود دارد: تفنگ ساچمه‌ای و تفنگ گلوله‌زنی.
در تفنگ ساچمه‌ای تعدادی ساچمه فلزی در اثر فشار گاز باروت که در فشنگ ایجاد می‌شود از لوله تفنگ به بیرون پرتاب می‌شود. در تفنگ گلوله زنی فقط یک گلوله از لوله به بیرون می‌رود.
تفنگ گلوله‌زنی معمولاً دارای لوله خاندار است که به همین دلیل دقت تیراندازی و برد آن بسیار بیشتر از تفنگ ساچمه‌ای است. در تفنگ گلوله زنی از باروت کندسوز و در ساچمه از باروت تندسوز جهت شلیک استفاده می‌شود.
