Llingües d'Oïl
De Uiquipedia
 |
| Esti artículu fai parte de la serie Llingües romániques |
| Grupos llingüísticos |
|
Iberorrománicu |
El términu llingües d'oïl refierse, pa estremales del occitanu o grupu de llingües d'oc, a les llingües del norte del dominiu galorrománicu. Amás del francés, llingua que s'impunxo a les otres como oficial, nesti grupu atópense:
- berrichón (berrichon)
- borbonés (bourbonnais)
- borgoñón-morvandés (bourguignon-morvandiau)
- champanés (champenois)
- francu-condasín (franc-comtois)
- galó (gallo)
- lorenés (lorrain)
- normandu (normand)
- picardu (picard)
- pictavín-santonxés (poitevin-saintongeais)
- valón (wallon)
En Francia, les llingües d'oïl, como'l restu les llingües minoritaries, nun tienen una reconocencia oficial de les instituciones polítiques. Dellos dialeutos del normandu fálense nes Islles Normandes del canal de la Mancha, onde tienen una cierta protección, lo mesmo que'l valón en (Bélxica).
