Bazilika Emilija
Sa Wikipedije, slobodne enciklopedije
Bazilika Emilija (latinski:Basilica Aemilia) je bazilika izgrađena 176. p.n.e. od strane Marcus Aemilius Lepidus-a po kojem je i dobila ime i Marcus Fulvius Nobilior-a za vrijeme Rimske republike. Bazilika je potpuno rekonstruisana 34. p.n.e., te ponovno popravljena nakon požara 14. p.n.e. i 22. n.e.. Bazilika Emilija se smatrala jednom od najljepših građevina u Rimu. Koristila se za trgovinu na sjevernoj strani rimskog foruma. Na mramornom podu se i danas mogu vidjeti zeleni odrazi istopljenih bronzanih novčića koji su se otopili kad je Rim napadnut i zapaljen 410. n.e.
Bazilika je bila je oko 94 m široka i 24 m duboka. Imala je duple paralelne hodnike koji su se protezali od zapada prema sjeveru od centralnog broda te jedan hodnik od istoka prema jugu sa druge strane centralnog broda. Red trgovina je bio na južnoj strani okrenut prema rimskom forumu. Bazilika je također imala i dvospratni balkon.
