Quintus Fabius Pictor
Sa Wikipedije, slobodne enciklopedije
Kvint Fabije Piktor (lat. Quintus Fabius Pictor, rođen oko 260. p.n.e., umro oko 190. p.n.e.) bio je jedan od prvih rimskih historičara i vjerovatno prvi u nizu analista, koji pripadaju arhajskom periodu rimske književnosti. Kao pripadnik uglednog roda Fabijevaca, bio je unuk slikara (pictor na latinskom) Gaja Fabija Piktora. Bio je član rimskog senata i borio se protiv Gala 225. godine p.n.e. i protiv Kartagine u drugom punskom ratu. Nakon poraza kod Kane bio je član rimskog izaslanstva koje je 216. p.n.e. poslato u Delfe da traži savjet proročišta.
Fabije je krajem 3. vijeka p.n.e. napisao "Anale" (Annales) na grčkom jeziku. Smatra se pripadnikom analističke historiografske tradicije, premda u neznatnim sačuvanim fragmentima njegovog djela nema dokaza da je zaista i pisao analistički, uprkos tome što bi na to upućivao naziv "Anali". Njegovo je djelo počinjalo od dolaska Eneje u Lacio, a kao glavne izvore koristio je razne zapise koji su se čuvali u njegovoj vlastitoj porodici i u drugim važnim rimskim porodicama, te svešteničke hronike i spiskove magistrata. Prema Dionisiju Halikarnašaninu, Fabije je osnivanje Rima datirao u "prvu godinu osme olimpijade", dakle u 747. godinu stare ere. Djelo se završavalo prikazom drugoga punskog rata (do 217. p.n.e.), u kome je i sam učestvovao i za čije je izbijanje svu odgovornost svaljivao na Kartaginu, posebno na kartaginsku porodicu Barka kojoj su pripadali Hamilkar i Hannibal.
Izgleda da su Fabijevi podaci bili prilično pouzdani. "Anale" su kao historijski izvor koristili Polibije, Tit Livije i Dionizije Halikarnašanin, a na latinski je bio preveden do Ciceronovog doba.
