Vojislav Maksimović
Sa Wikipedije, slobodne enciklopedije
Vojislav Maksimović rođen je 4. augusta 1935. godine u Cvilinu kod Foče. Profesor univerziteta. Prozni pisac i esejist.
Osnovno obrazovanje završio u rodnom kraju, gimnaziju u Sarajevu i Beogradu. Diplomirao na Filozofskom fakultetu gdje je odbranio i doktorsku disertaciju. Sa grupom intelektualaca obnovio je 1990. godine Srpsko prosvjetno i kulturno društvo Prosvjeta. Na prvim višestranačkim izborima 1990. biran je za poslanika u skupštini Bosna i Hercegovina na listi SDS-a. Bio je predsjednik kluba poslanika. Od 1992. do 2000. je poslanik u skupštini Republike Srpske. Obavljao je dužnost rektora Univerziteta u Istočnom Sarajevu. Redovni je član Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske. Nosilac najvećih odlikovanja RS: Ordena Republike sa lentom i Ordena Nemanjića.
[uredi] Djela
- Viđenja Bosne - eseji
- Nekada i sada - eseji
- Jovan Kršić - doktorska disertacija
- Neka presudi vrijeme - eseji
- Ispred svog doba - eseji
- I namjerno i uzgredno - eseji
- Prostori i pojave - eseji
- U vremenu srpskog buđenja - govori i intervjui
- Putopisna i memoarska literatura - eseji
- Vuk i sljedbenici - eseji
- Starina i savremenost - eseji
- Mitropolit Sava Kosanović - studija
- Od usta do usta - roman
- Zavodišta - roman
- Ponešto - poetska proza
- Podneblja - pjesme
- Vaso Pelagić - monografija
[uredi] Nagrade
- 27. julska nagrada SRBiH
- 6. aprilska nagrada grada Sarajeva
- Nagrada "Laza Kostić"
- Nagrada "Vladimir Ćorović"
- Nagrada "Sveti Sava"
- Nagrada "Šušnjar"
- Orden bratstva i jedinstva sa srebrenim vijencem
- Orden Republike Srpske sa lentom
- Orden Nemanjića
