David Rees
Oddi wrth Wicipedia, y gwyddoniadur rhydd.
Roedd y Parchedig David Rees (18 Tachwedd, 1801- 31 Mawrth, 1869) yn Weinidog gyda’r Annibynwyr ar Gapel Als, Llanelli ac yn olygydd y cylchgrawn Anghydffurfiol radical Y Diwygiwr. Fe’i adnabyddir orau am y teitl ‘Y Cynhyrfwr’, ei safbwyntiau gwleidyddol pendant a’i wrthwynebiad i berthynas Yr Eglwys Sefydledig â’r wladwriaeth.
Taflen Cynnwys |
[golygu] Magwraeth
Ganwyd Rees ar ffermdy Gelli Lwyd ym mhlwyf Tre-lech yn Sir Gaerfyrddin. Yn ystod ei blentyndod bu’n gweithio ar y fferm yn ogystal â threulio peth amser gyda’r gof lleol.
Ni chafodd unrhyw addysg ffurfiol tra’n blentyn oni bai am yr Ysgol Sul a’r addoliad teuluol a gynhaliwyd ar ei aelwyd.
Yn 1818 fe’i derbyniwyd yn aelod yng Nghapel Annibynnol Tre-lech gan yr Uchel Galfinydd Morgan Jones ac yn 1822, a’i fryd ar fynd i’r weinidogaeth, aeth i ysgol yn Hwlffordd ac yna’n ddiweddarach ymlaen i ysgol arall yng Nghaerfyrddin.
Dechreuodd bregethu yn 1823 a bu iddo fynychu ysgol baratoi yn y Drenewydd, Powys cyn iddo gael ei dderbyn yn swyddogol i athrofa’r Annibynwyr yno yn 1825. Bu yn yr athrofa yn yr un cyfnod ac Annibynwyr nodedig eraill, yn eu plith Samuel Roberts, Llanbrynmair (S.R.), un a ddaeth yn ddiweddarach i olygu’r cylchgrawn radical Cronicl y cymdeithasau crefyddol.
[golygu] Bywyd Personol
Bu iddo briodi Sarah Roberts, merch i siopwr llwyddiannus a oedd yn ddiacon gyda’r Bedyddwyr yn 1832 a ganed iddynt bump o blant Bernard, Elizabeth, John Calfin, Luther a Frederic (boddodd y ddau olaf mewn damwain drychinebus pan oeddynt yn ei harddegau cynnar). Bu farw Sarah, ei wraig hithau yn 1857 ac ail briododd Rees â Mrs. Margaret Phillips, gweddw o Gaerfyrddin yn 1858.
[golygu] Gweinidog
Wedi iddo dreulio pedair blynedd yn Nhrenewydd derbyniodd alwad i fod yn weinidog ar Gapel Als, Llanelli yn 1829 ac fe barhaodd yn weinidog ar yr eglwys hon hyd at ei farwolaeth yn 1869.
Yn ogystal ac arwain nifer o ymgyrchoedd i adnewyddu ac ehangu Capel Als, bu Rees hefyd a rhan fawr mewn sefydlu nifer o gapeli Annibynnol eraill yn ardal Llanelli, sef Siloa, Capel Saesneg Y Parc, Capel y Bryn a’r Doc.
Ar ddechrau gweinidogaeth Rees dywedir fod oddeutu 250 o aelodau gan yr eglwys a fod hyn wedi cynyddu i 589 erbyn 1850 er gwaethaf rhannu’r gynulleidfa i ffurfio eglwysi eraill.
Yn ôl tystiolaeth David Rees ei hun ar gyfer Cyfrifiad Crefyddol 1851, roedd y capel wastad yn llawn i’r oedfaon hwyrol ac amcangyfrifodd mai 850 a fyddai’n bresennol yn y capel ar y Sul gan amlaf.
[golygu] Y Diwygiwr
Sefydlwyd y Diwygiwr gan David Rees ar gais Annibynwyr de orllewin Cymru yn 1835 fel ymateb i’r gogwydd cynyddol geidwadol y tueddai’r Efangylydd (a olygwyd gan Brutus, gwrthwynebydd pennaf Rees mewn blynyddoedd i ddod) tuag ato. Parhaodd i olygu'r cylchgrawn hyd at 1865.
Trwy’r Diwygiwr, cyflwynid egwyddorion gwleidyddol yr Anghydffurfwyr yn glir iawn ac o’r cylchgrawn hwn y daeth y gri y gysylltir agosaf â Rees: ‘Cynhyrfer! Cynhyrfer! Cynhyrfer! yw ein cais atoch, gydwladwyr ... tra gallom ddal ysgrifell i ysgrifennu, eiliwn ein cais, Cynhyrfer! Cynhyrfer! Cynhyrfer!’
Daeth y Diwygiwr o dan Rees i fod yn offeryn cryf i brotestio yn erbyn anghyfiawnderau tybiedig yn erbyn yr Anghydffurfwyr ac i geisio annog pobl i wrthsefyll grym anghyfiawn yr Eglwys Sefydledig a’r awdurdodau. Yn ogystal â mynegi syniadau Anghydffurfiol, rhoddodd Rees hefyd ei gefnogaeth i’r egwyddor y tu ôl i fudiadau megis Merched Beca, Y Siartwyr, Y Gymdeithas Ryddhau a’r Gynghrair Gwrth Deddfau Ŷd (er nad yn cydsynio a’u ddulliau hwy oll o weithredu).
Daeth Rees hefyd i enwogrwydd oherwydd ei frwydr eiriol â Brutus (David Owen) a fu’n golygu cylchgrawn eglwysig Yr Haul. Yn y dadleuon hyn gwelir fedr a dawn ddeifiol Brutus i ymosod yn fachog, a gallu Rees i ymateb yn glir ac heb flewyn ar dafod i amddiffyn yr egwyddorion Cristnogol a gwleidyddol a oedd yn mynd law yn llaw ac Anghydffurfiaeth ac y credai ynddynt mor angerddol.
[golygu] Llyfryddiaeth
- R.T. Jenkins (Gol.), Y Bywgraffiadur Cymreig hyd 1940 (Llundain, 1953)
- Iorwerth Jones, David Rees Y Cynhyrfwr (Abertawe, 1971)
- T. Davies, Bywyd ac Ysgrifeniadau y Diweddar Barch D. Rees, Llanelli (Llanelli, 1871)
