Αντωνίνος Πίος
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Αντωνίνος Πίος (19 Σεπτεμβρίου 86 μ.Χ. - 7 Μαρτίου 161) ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας, θετός γιος και διάδοχος του Αδριανού. Ολόκληρο το όνομά του ήταν Τίτος Αίλιος Αδριανός Αντωνίνος Πίος. Το όνομα Πίος (πίος=ευσεβής) του δόθηκε όταν απέτρεψε τη Σύγκλητο απ' το να θεοποιήσει τον Αδριανό.
Κατάγονταν από αριστοκρατική και πλούσια οικογένεια. Ξεχώριζε για την ωραιότητα του, την ευγένεια, την φιλοπονία, την μόρφωση και την τιμιότητα. Διαδέχτηκε τον Αδριανό το 138, αφού διήλθε από όλη την κλίμακα της συγκλητικής ιεραρχίας. Ήταν μετριοπαθής προς τους Χριστιανούς και απεχθάνονταν τον πόλεμο. Έλεγε χαρακτηριστικά "προτιμώ να σώσω τη ζωή ενός πολίτη παρά να δώσω διαταγή να θανατωθούν χίλιοι". Πολέμησε όμως εναντίων όσων επιβουλεύονταν την ακεραιότητα της αυτοκρατορίας στη Βρετανία, εναντίον των Πάρθων, των Ιουδαίων και των Αιγυπτίων που είχαν εξεγερθει.
Ήταν ιδιαίτερα δίκαιος ως ηγεμόνας και η φήμη του είχε φθάσει μέχρι τις Ινδίες, όπου ηγεμόνες της περιοχής ζητούσαν την διαιτησία του σε διαφορές με τους Βακτριανούς και τους Υρκανούς. Η βασιλεία του θεωρείται μια από τις καλύτερες περίοδους της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Θετός γιός και διάδοχος ήταν ο επίσης περίφημος Μάρκος Αυρήλιος. Απεβίωσε το 161 μ.Χ.
| Προηγούμενος Αδριανός |
Αυτοκράτορας της Ρώμης 138-161 μ.Χ. |
Επόμενος Μάρκος Αυρήλιος |
