Ανόργανη ένωση
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ως Ανόργανη ένωση χαρακτηρίζεται οποιαδήποτε χημική ένωση δύο ή περισσοτέρων χημικών στοιχείων στα οποία δεν περιλαμβάνεται ο άνθρακας. Μερικές ενώσεις του άνθρακα θεωρούνται επίσης ανόργανες: το μονοξείδιο και το διοξείδιο του άνθρακα, το ανθρακικό οξύ, τα ανθρακικά άλατα, τα καρβίδια (ενώσεις των μετάλλων με άνθρακα), ο διθειάνθρακας και τα κυανιούχα άλατα. Γενικά, ανόργανες χαρακτηρίζονται εκείνες οι ενώσεις που προέρχονται από ορυκτά ή άλλες μορφές της ανόργανης ύλης. Αντίθετα με τις ενώσεις του άνθρακα, τις οργανικές ενώσεις, που είναι παρούσες σε κάθε ζωντανό οργανισμό και που τις εξετάζει η Οργανική χημεία.
Οι ανόργανες ενώσεις περιέχουν μέταλλα ή υδρογόνο που ενώνονται με κάποιο αμέταλλο ή ακόμη και με ομάδα αμετάλλων. Αυτές περιέχουν επίσης και συνδυασμούς ατόμων που λέγονται χημικές ρίζες. Οι ρίζες αυτές είναι συνήθως ιόντα ενωμένα με ετεροπολικούς δεσμούς.
[Επεξεργασία] Δείτε επίσης
- Ορυκτολογία
- Βασικές ανόργανες ενώσεις