Α.Ο. Ιωνικός Νικαίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Αυτό το άρθρο θεωρείται ποδοσφαιροκεντρικό. Αυτό το άρθρο αφορά ένα αθλητικό όμιλο ή σύνδεσμο που διαθέτει τμήματα για διάφορα αθλήματα αλλά στο άρθρο παρουσιάζεται μόνο η σχέση του ομίλου με το ποδόσφαιρο. Προσπαθήστε να προσθέσετε πληροφορίες έτσι ώστε να καλύπτει πληρέστερα το θέμα. Παρακαλούμε δείτε τη σχετική συζήτηση στη σελίδα συζήτησης του άρθρου.

Α.Ο. Ιωνικός Νικαίας
Πλήρες όνομα	Αθλητικός Όμιλος Ιωνικός Νικαίας
Έτος ίδρυσης	1965
Γήπεδο	Nεάπολης
Χωρητικότητα	7,000 θέσεις
Πρόεδρος	Χρήστος Κανελλάκης
Προπονητής	Γιάννης Χατζηνικολάου
Κατηγορία	Σούπερ Λίγκα Ελλάδα 2007
2005-06	12η
Εντός έδρας 　 Εκτός έδρας

Πίνακας περιεχομένων 1 Ιστορία 2 Τα πρώτα βήματα 3 Μεταξύ Α' και Β' Εθνικής 4 Η καταξίωση 5 Φθίνουσα πορεία 6 Εξωτερικές συνδέσεις

[Επεξεργασία] Ιστορία

[Επεξεργασία] Τα πρώτα βήματα

Νίκαια

Η Νίκαια υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους αιμοδότες του ελληνικού ποδοσφαίρου, βγάζοντας πολλούς μεγάλους ποδοσφαιριστές. Η ΑΕ Νικαίας, μάλιστα, συμμετείχε στο πρώτο πρωτάθλημα της ενοποιημένης Α' Εθνικής Κατηγορίας το 1959, χωρίς όμως συνέχεια. Ολοι οι μεγάλοι παίκτες έφευγαν από τα σωματεία της Νίκαιας για τις μεγάλες ομάδες του ΠΟΚ, κυρίως τον Ολυμπιακό, με αποτέλεσμα οι ομάδες της Κοκκινιάς να μένουν μακριά από διακρίσεις.

Ίδρυση του Ιωνικού

Ο Ιωνικός ιδρύθηκε το 1965, από την ένωση των δύο λαοφιλέστερων σωματείων της περιοχής, της ΑΕ Νικαίας και του Αρη Πειραιά. Οι ελπίδες για διάκριση της ομάδας όμως δεν έγιναν πραγματικότητα, κυρίως λόγω της ατυχίας της να γειτονεύει με τον Ολυμπιακό.

1973 Ερασιτεχνική Κατηγορία

Πολλές φορές η ομάδα έφτασε στην πηγή, αλλά δεν ήπιε νερό. Σα να μην έφταναν όλα αυτά, δοκίμασε δύο φορές και την πικρή γεύση της Ερασιτεχνικής Κατηγορίας. Παρόλα αυτά όμως, ο κόσμος δεν την άφησε μόνη. Κάθε Κυριακή κατέκλυζε το γήπεδο, εμψυχώνοντας την ομάδα. Το 1973 σε παιχνίδι με τον ΠΑΣ Γιάννενα, οι εξέδρες χωρούσαν 2.000 άτομα, αλλά όλοι οι χώροι του γηπέδου είχαν κατακλυστεί από 10.000 κόσμο.

1983 Γ Εθνική

Το ασανσέρ σταμάτησε με τον υποβιβασμό της ομάδας μας από τη Β' Εθνική το 1982 και την δημιουργία Γ' Εθνικής το 1983. Ο Ιωνικός πρωταγωνιστεί στο Νότιο Ομιλο και λίγες αγωνιστικές πριν το φινάλε φιλοξενεί στη Νεάπολη τον Αθηναϊκό στο μεγάλο ντέρμπι κορυφής. Ομως, 9.000 Ιωνικοί παρακολουθούν την αγαπημένη τους ομάδα υπό καταρρακτώδη βροχή να χάνει με 0-1 και πλέον η άνοδος περνάει από τα Μέγαρα, στο παιχνίδι της τελευταίας αγωνιστικής με τον Βύζα. Η εθνική οδός γίνεται μπλε και περισσότερος από 4.000 κόσμος πηγαίνει να πανηγυρίσει την άνοδο στη Β' Εθνική. Το ημίχρονο κλείνει με τον Ιωνικό να προηγείται 2-0 και τα πανηγύρια αρχίζουν. Ομως, στο δεύτερο ημίχρονο η ομάδα δέχεται τρία αστεία γκολ και η άνοδος μένει όνειρο.

1984 Επιστροφή στη Β Εθνική

Την επόμενη χρονιά το μήνυμα ελήφθη και η ομάδα πηγαίνει φουλ για άνοδο. Τις τελευταίες αγωνιστικές καθαρίζει 4-0 τον Θρίαμβο στο ντέρμπι κορυφής και η άνοδος είναι πραγματικότητα. Ο Ιωνικός επιστρέφει πανηγυρικά στη Β' Εθνική. Το καλοκαίρι του 84 γίνονται εκτεταμένες εργασίες στο γήπεδο της Νεάπολης. Γκρεμίζονται τα παλιά αποδυτήρια και στη θέση τους κτίζεται η Θ6, παράλληλα με τις θύρες 3, 4 και 7 κι έτσι η χωρητικότητά του ανέρχεται πλέον σε 8.000 θέσεις. Το γήπεδο αποκτάει τη σημερινή του μορφή, αν και ο αγωνιστικός χώρος παραμένει ξερός. Ο πυρήνας των φανατικών οπαδών του Ιωνικού εγκαθίσταται στο πέταλο της Θύρας 3.

[Επεξεργασία] Μεταξύ Α' και Β' Εθνικής

Τα τέσσερα πρώτα χρόνια στη Β' Εθνική η ομάδα είναι μέτρια. Δεν κινδυνεύει άμεσα να υποβιβαστεί, αλλά είναι μόνιμα κολλημένη κάτω από τη μέση του βαθμολογικού πίνακα. Και ξαφνικά, το 1989 ο Ιωνικός πραγματοποιεί μεγάλη πορεία και κερδίζει την άνοδο, αφήνοντας πίσω του μεγάλες ομάδες της κατηγορίας. Την τελευταία αγωνιστική, φιλοξενεί, όπως παλιότερα, τον Αθηναϊκό στη Νεάπολη και χρειάζεται μόνο νίκη για να ανέβει. Το γήπεδο είναι γεμάτο, η νίκη έρχεται εύκολα 3-1 και στη λήξη ο αγωνιστικός χώρος πλημμυρίζει χιλιάδες Ιωνικούς που στήνουν τρελό χορό για την άνοδο. Τα πανηγύρια απλώνονται από την Αμφιάλη μέχρι την πλατεία Μέμου, όπου έγινε το παραδοσιακό μάδημα της κότας.

Νίκος Κανελλάκης

Μετά την άνοδο εμφανίστηκαν τα πρώτα προβλήματα. Ο Δημήτρης Μελισσανίδης, που οδήγησε την ομάδα στην Α' Εθνική, αποχωρεί απροειδοποίητα από την προεδρία της ομάδας, και δεν βρίσκεται κανείς να διαθέσει 50 εκατομμύρια για τη μετατροπή του σωματείου σε ΠΑΕ. Εκεί εμφανίζεται ο Νίκος Κανελλάκης, ο οποίος σαν σύμβουλος αρχικά διαθέτει το μεγαλύτερο μέρος του ποσού και η ομάδα ξεπερνά το σκόπελο.

Ο πρώτος χρόνος ήταν δύσκολος. Φεύγει ο αρχισκόρερ του Ιωνικού, ο Κώστας Κωττάκης, αποκτούνται πολλά νέα πρόσωπα, αλλά η ομάδα δεν μπορεί να βρει τη χημεία της. Τις πρώτες αγωνιστικές ο Ιωνικός παίζει γηπεδούχος στο Αιγάλεω, γιατί η Νεάπολη έχει κλείσει για να τοποθετηθεί χορτοτάπητας. Η απειρία στην Α' Εθνική είναι εμφανής. Η ομάδα έχει το πάθος που της μεταδίδουν οι φλογισμένες εξέδρες, αλλά δεν μπορεί να βρει το δρόμο της. Το τέλος του πρώτου γύρου βρίσκει τον Ιωνικό στην ουρά της βαθμολογίας και ο κίνδυνος υποβιβασμού είναι άμεσος. Ο Κανελλάκης έρχεται πιο κοντά στην ομάδα και στο β' γύρο ο Ιωνικός με πορεία πρωταθλητισμού καταφέρνει να γλυτώσει τον υποβιβασμό.

1991 Χρονιά υποβιβασμού

Η επόμενη αγωνιστική περίοδος (90-91) δεν είναι το ίδιο τυχερή. Αν και τίποτα δεν προμήνυε τα άσχημα μαντάτα. Η Παναχαϊκή εκμεταλλευόμενη τα άρθρα των εφημερίδων που μιλούσαν από την προηγούμενη χρονιά για τα "Κανελλάκια", καταγγέλει απόπειρα δωροδοκίας από τον Ιωνικό, ο οποίος τιμωρείται με -5 βαθμούς. Ο λαός βράζει, έρχεται αναστάτωση στην ομάδα. Η ποινή πέφτει στο εφετείο, αλλά η ζημιά έχει ήδη γίνει. Την τελευταία αγωνιστική ο Ιωνικός παίζει τη σωτηρία του στη Λάρισα και ο βασικός αντίπαλός του, ο Πανσερραϊκός με τον ΠΑΟΚ. Του φτάνει και η ισοπαλία για να σωθεί, αν ο ΠΑΟΚ κερδίσει. Τελικά, ο ΠΑΟΚ χάνει στο 90 από τις Σέρρες με 3-2, η ισοπαλία διατηρείται στη Λάρισα και ο Ιωνικός βρίσκεται στη Β' Εθνική.

Β' Εθνική για μια χρονιά και ξανά άνοδος. Για να μη χαλάσει το γούρι, τα πανηγύρια έγιναν ξανά στην πλατεία Μέμου.

1983 Ο τελευταίος υποβιβασμός

Το 1993 η ομάδα πάλι χαροπαλεύει και την τελευταία αγωνιστική ζητάει μόνο νίκη στο Ηράκλειο, με τον αδιάφορο ΟΦΗ. Ο Ιωνικός έχει την ευκαιρία να κρατηθεί στην κατηγορία, κερδίζοντας πέναλτι στο 88. Ομως, ο Αναστόπουλος μαζί με το πέναλτι, χάνει και τη σωτηρία.

Αυτός ο υποβιβασμός ήταν και ο τελευταίος. Ο Κανελλάκης έχει μάθει από τα παθήματά του και οργανώνεται σωστά. Φέρνει προπονητή τον Μπόνεφ, ενισχύει την ομάδα διώχνοντας πολλούς ποδοσφαιριστές και η ομάδα ανεβαίνει με περίπατο στην Α' Εθνική.

[Επεξεργασία] Η καταξίωση

Ολεγκ Μπλαχίν - πέμπτη θέση

Το 1995 ο στόχος της σωτηρίας επιτυγχάνεται και από την επόμενη χρονιά χτίζονται από τον Ολεγκ Μπλαχίν γερά θεμέλια. Εμφυτεύει στην ομάδα το πνεύμα του νικητή, απαλλάσσοντάς την από τη νοοτροπία του μικρομεσαίου. Ο Ιωνικός γίνεται η ομάδα που ξέρουμε μέχρι σήμερα. Το 1996 έρχεται η έβδομη θέση και την επόμενη χρονιά η ομάδα δείχνει τα δόντια της. Πραγματοποιεί εκπληκτικό ξεκίνημα, οδηγώντας τη βαθμολογία μέχρι τη 10η αγωνιστική, αλλά έρχεται το καταστροφικό ντέρμπι κορυφής με τον Ολυμπιακό και η τιμωρία τριών αγωνιστικών της Νεάπολης, στερεί από την ομάδα την πηγή δύναμής της. Οταν τελειώνει η τιμωρία, ο Ιωνικός έχει βγει εκτός στόχων. Τερματίζει πέμπτος, αλλά τη θέση του στην Ευρώπη παίρνει ο Πανιώνιος μέσω του Κυπέλλου.

Σέρτζιο Μαρκαριάν - έξοδος στην Ευρώπη

Το 1998 έρχεται ένας άγνωστος στην Ελλάδα προπονητής, ο Σέρτζιο Μαρκαριάν. Αντίθετα από τον Γκμοχ, ξεκινάει χαλαρά την ομάδα, αλλά μετά το Δεκέμβρη φουλάρει και τσακίζει όλες τις ομάδες που βρίσκονται στο δρόμο της. Εχοντας μια από τις καλύτερες επιθέσεις του πρωταθλήματος, φιλοδωρεί τους αντιπάλους της με τριάρες και τεσσάρες και τερματίζει ξανά στην πέμπτη θέση. Αυτή τη φορά η Νίκαια πανηγυρίζει την ιστορική έξοδο του Ιωνικού στα σαλόνια της Ευρώπης.

Κι ενώ όλοι προετοιμάζονται πυρετωδώς για την Ευρώπη, ο Νίκος Κανελλάκης απομακρύνει από την ομάδα τον πρωτομάστορα της εκπληκτικής πορείας της περασμένης χρονιάς, τον Σέρτζιο Μαρκαριάν και δύο βασικότατους παίκτες που αγαπήθηκαν από τον κόσμο, τον Μήτσο Κλάεβιτς και τον Βαγγέλη Πουρλιοτόπουλο. Ακολουθεί η πρόσληψη του Πολυχρονίου και ο ερχομός στην ομάδα ξένων ποδοσφαιριστών κακής ποιότητας, που θα αναπλήρωναν τα κενά.

Η Ευρωπαϊκή πορεία

Η ζημιά έχει γίνει και η ομάδα παραπαίει στα φιλικά του καλοκαιριού και στους αγώνες κυπέλλου, απογοητεύοντας ακόμη περισσότερο τον κόσμο. Τελικά έρχεται το ιστορικό παιχνίδι με τη Ναντ στο αχανές Ολυμπιακό Στάδιο. Στο πρώτο ημίχρονο ο Ιωνικός πάει καλά, έχει δοκάρι και διατηρείται το 0-0. Στο δεύτερο, η πλήρης κατάρρευση. Η Ναντ κάνει ό,τι θέλει, πετυχαίνει τρία γκολ και το μόνο που καταφέρνει ο Ιωνικός είναι να μειώσει σε 3-1. Το δεύτερο παιχνίδι στο Μποζουά, η ομάδα κάνει πολύ καλή εμφάνιση, χτυπά στα ίσια τη νίκη, αλλά τελικά ηττάται με 1-0.

Απομακρύνεται ο Πολυχρονίου, αλλά και με το Γέμελο η ομάδα δεν πάει καλά και τερματίζει 11η.

Τελικός Κυπέλλου

Το μόνο θετικό είναι ότι ο Ιωνικός δίνει το παρών σε Τελικό Κυπέλλου Ελλάδας για πρώτη φορά στην ιστορία του. Η Δημοτική Αρχή υπόσχεται τη μίσθωση 50 πούλμαν για τη μεταφορά του κύριου όγκου του λαού του Ιωνικού στο Στάδιο και 5.000 Ιωνικοί κερδίζουν τις εντυπώσεις της εξέδρας από τους 20.000 φίλους της ΑΕΚ, αλλά το αποτέλεσμα όπως διαμορφώθηκε στο τελευταίο δεκάλεπτο του αγώνα (0-3) είναι απογοητευτικό.

[Επεξεργασία] Φθίνουσα πορεία

Η κατρακύλα που ξεκίνησε μετά την έξοδο στην Ευρώπη, συνεχίστηκε και τα επόμενα δύο χρόνια. Κάθε μήνα έρχονται καραβιές με ξένους που δεν θα έπαιζαν ούτε στην Γ' Πειραιά. Ο κόσμος απομακρύνεται, οι εξέδρες αδειάζουν.

Την περίοδο 2002-2003, ο Ιωνικός φτάνει στο χείλος της καταστροφής. Αν και τερματίζει προτελευταίος, πηγαίνει τελικά στο μπαράζ του Βόλου με αντίπαλο τον Απόλλωνα Καλαμαριάς, μιας και από τον ΠΑΣ Γιάννινα αφαιρέθηκαν βαθμοί λόγω χρεών. Την ύστατη εκείνη ώρα, ο κόσμος γίνεται μια γροθιά. Η εθνική οδός γεμίζει σημαίες του Ιωνικού και ο Βόλος μετατρέπεται σε Νεάπολη. Οι παίκτες παρασυρόμενοι από το πάθος του κόσμου, κερδίζουν την Καλαμαριά 2-1 και παραμένουν στην Α' Εθνική.

Ο Νίκος Κανελλάκης φεύγει από τη ζωή

Στις 21 Απριλίου 2004, ο Ιωνικός έζησε την πιο τραγική στιγμή της ιστορίας του. Ο επί 14 χρόνια πρόεδρός του, ο Νίκος Κανελλάκης, έφυγε από τη ζωή προδομένος από την καρδιά του σε ηλικία μόλις 53 ετών. Στην κηδεία του τον συνόδεψαν εκατοντάδες φίλαθλοι του Ιωνικού και σύσσωμη η ομάδα, ενώ το φέρετρο ήταν σκεπασμένο με την σημαία του Ιωνικού.

[Επεξεργασία] Εξωτερικές συνδέσεις

Το επίσημο site του Ιωνικού

Rangers: Το επίσημο site των oργανωμένων οπαδών του Ιωνικού