Γκαγκαούζοι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Οι Γκαγκαούζοι ή Γκαγκαβούζηδες θεωρούνται [απο Τούρκους ιστορικούς ως τουρκικό φύλο, το οποίο έχει εκχριστιανιστεί]. Έλληνες ιστορικοί τους χαρακτηρίζουν ως μικρασιάτες τουρκόφωνους και τους εντάσουν στους Καραμανλήδες(Τουρκόφωνοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί) της Μικράς Ασίας.

Σύμφωνα με τις πιό σοβαρές ιστορικές πηγές στις οποίες όλοι συμφωνούν: Η εθνογένεση τους θα πρέπει να τοποθετηθεί το 1243 όταν το Σελτζούκικο κράτος της Μ. Ασίας διαλύθηκε απο τους Μογγόλους μετά τη μάχη του Κουσεντάγ. Σουλτάνος του Ικονίου ήταν τότε ο Ιτζεδίν Καϊκαβούζ ο οποίος κατέφυγε στην αυλή των Βυζαντινών αυτοκρατόρων στην Κωνσταντινούπολη. Εικάζεται ότι η μητέρα του ήταν χριστιανή.

Είναι γεγονός ότι αυτή την ιστορική περίοδο έχουμε πολλές μετακινήσεις λαών απο τα βάθη της Ασίας προς την Μικρά Ασία και την Ευρώπη. Από την άλλη πλευρά στο Βυζάντιο επικρατούσε ένα σκληρό φορολογικό σύστημα, [Φεουδαρχικό]με αποτέλεσμα οι αγροτικοί πληθυσμοί να αλλάζουν συχνά στρατόπεδο που στην προκείμενη ιστορική περίοδο έπερναν το μέρος των Σουλτάνων και των Χαλίφηδων οι οποίοι τους υπόσχονταν καλύτερη ζωή. Η εμφάνιση του Ισλαμισμού, ως νέας θρησκείας που υπόσχονταν καλύτερη ζωή τους, η διαλακτική στάση των Σουλτάνων που είχε ως σκοπό να αυξήσουν το στρατό τους, επέδρασε πάνω στους πληθυσμούς της Μικράς Ασίας που εύκολα άλλαζαν πολιτικό στρατόπεδο αλλά δεν άλλαζαν θρησκευτικό στρατόπεδο. Το φαινόμενο των βίαιων εξισλαμισμών εμφανίστηκε αργότερα με την επικράτηση των Οθωμανικών και Οσμανικών τουρκικών φύλων.

Έτσι με αυτό τον τρόπο φαίνεται ότι ο Σουλτάνος του Ικονίου είχε πολλούς χριστιανούς υπηκόους, οι οποίοι τον επιρρέαζαν ως προς την στάση του απέναντι στο Βυζάντιο. Υπάρχει και η παραδοχή που μας μεταφέρεται απο ορισμένους ιστορικούς ότι ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Μιχαήλ Η' Παλαιολόγος, έδωσε άδεια εγκατάστασης του Σουλτάνου και του λαού του στα εδάφη της αυτοκρατορίας, επειδή είχε σωθεί απο τον Σουλτάνο όταν είχε λιποτακτήσει απο το βυζαντινό στρατό, μετά απο μιά αποτυχημένη προσπάθεια κατάληψης της εξουσίας και του θρόνου. Το 1259 περίπου, εγκαταστάθηκαν στην Βόρεια Βουλγαρία, στην περιοχή της Βάρνας- Μπάλτζικ και Καβάρνας, όπου δημιουργήθηκε το Δεσποτάτο της Καβάρνας.

Η εγκατάσταση σε αυτό το χώρο έγινε εσκεμμένα απο τον Βυζαντινό αυτοκράτορα διότι επιθυμούσε να διαφυλάξει τα βόρεια σύνορα του απο τις συνεχείς επιδρομές Κουμάνων και Πετζενέκων. Έτσι ξεπλήρωσε την υποχρέωση που είχε απέναντι στον Σουλτάνο και είχε ήσυχο το κεφάλι του για 124 χρόνια τουλάχιστον απο τις επιδρομές αυτές στα βόρεια σύνορα της αυτοκρατορίας. Το Δεσποτάτο διαλύθηκε από τους Οθωμανούς Τούρκους το 1383. Στο Δεσποτάτο υπήρχαν 68 χωριά στα οποία κατοικούσαν Γκαγκαβούζηδες. Μετά τη διάλυση του Δεσποτάτου ένα τμήμα πλυθησμού των Γκαγκαούζων ακολούθησε τους πρίγκηπες του και εγκαταστάθηκαν στα χωριά της Νέας Ζίχνης Σερρών και στα περίχωρα της Βέροιας, ενώ οι υπόλοιποι διασκορπίστηκαν στη Βουλγαρία και στην Ανατολική Θράκη.

Οιεπιδρομές των Οθωμανών και αργότερα των Κιρκάσιων συνεχίστηκαν με μοναδικό σκοπό να τους αλλάξουν τη θρησκευτική πίστη.Η αντίσταση των Γκαγκαβούζηδων περιγράφεται στο "ΑΙ ΕΝ ΤΗ ΚΩΜΟΠΟΛΕΙ ΚΑΒΑΡΝΗ ΚΑΙ ΤΟΙΣ ΠΕΡΙΞ ΕΛΛΗΝΙΚΟΙΣ ΧΩΡΙΟΙΣ ΥΠΟ ΤΩΝ ΚΙΡΚΑΣΙΩΝ ΣΦΑΓΑΙ", Έπος που γράφτηκε απο τον Δ.Κ. Κραχτόγλου το 1878. Αργότερα συμμετείχαν στους Ρωσοτουρκικούς πολέμους στο πλευρό των Ρώσων. Για το λόγο αυτό κυνηγήθηκαν απο τους Οθωμανούς και διασκορπίστηκαν στη Βουλγαρία [Πάζαρτζικ, Γιάμπολ]και στην Ανατολική Θράκη, στην περιοχή [Χάψας-Αδριανούπολη], όπου εγκαταστάθηκαν σε 15 χωριά. ο μεγαλύτερος πληθυσμός των Γκαγκαβούζηδων ακολούθησε τον Ρωσικό στρατό για να αποφύγει τα αντίποινα των Οθωμανών και εγκαταστάθηκε στη Βεσσαραβία στην σημερινή Νότια [Μολδαβία].

Κατά την απελευθέρωση της Ανατολικής Θράκης απο τον ελληνικό στρατό το 1919 συγκρότησαν το πρώτο σύνταγμα του ελληνικού στρατού, με 700 άνδρες και σύμφωνα με τον Γενικό Διοικητή της Θράκης Γεραγά διακρίθηκαν για την ανδρεία τους. Με τη συνθήκη της Λωζάνης θεωρήθηκαν από τους Τούρκους ανταλλάξιμοι ως φανατικοί έλληνες και υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και να εγκατασταθούν στην επαρχία Ορεστιάδας και Διδυμοτείχου σε 21 χωριά. Ο κύριος όγκος τους είναι εγκαταστημένος στα χωριά: Οινόη, Σαγήνη, Κλεισώ, Αμμόβουνο, Θούριο, Λεπτή, Κέραμος, Καναδάς, κλπ.

Ένας λαός κρίνεται πάντα ως προς την καταγωγή του απο τη γλώσσα του, τη θρησκεία του, τα έθιμα του, τα τραγούδια του και τις εν γένει παραδόσεις του. σε όλα αυτά είανι κοινή διαπίστωση ότι όλα ταιριάζουν με τις παραδόσεις των υπόλοιπων Θρακιωτών εκτός απο τη γλώσσα που αποτελεί ένα ιδίωμα τουρκικών. δεν μπορεί αυτό απο μόνο του να τους χαρακτηρίζει ως Τουρκικό φύλο, αλλά θα πρέπει να βλέπουμε κάτω απο ποιές συνθήκες απέκτησαν την τουρκική γλώσσα.

Ανακτήθηκε από http://el.wikipedia.org/wiki/Συζήτηση_χρήστη:Koz