Γριζάνο Τρικάλων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Πιθανή παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων

Το περιεχόμενο που υπήρχε στο παρόν άρθρο πιθανώς παραβιάζει δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και προέρχεται από το: http://www.geocities.com/grizano/grizano-info.htm Αν σκοπεύετε να επεξεργαστείτε το άρθρο, παρακαλούμε να το κάνετε χρησιμοποιώντας τον ακόλουθο σύνδεσμο σε μία προσωρινή σελίδα. Σημείωση: Η επεξεργασία και τροποποίηση του αρχικού κειμένου δεν αρκεί για την αποφυγή παραβίασης πνευματικών δικαιωμάτων αλλά είναι προτιμότερο να γραφτεί το άρθρο από την αρχή. Στην περίπτωση επιβεβαίωσης ότι παραβιάζονται πνευματικά δικαιώματα θα διαγραφεί κάθε κείμενο που βασίστηκε στο αρχικό, όσο και αν έχει αλλάξει. Ένας διαχειριστής θα αναλάβει τη μετακίνηση του νέου άρθρου που θα επεξεργαστείτε από την προσωρινή σελίδα στον τίτλο του παρόντος άρθρου.

Παρακαλούμε μην επεξεργάζεστε προσωρινά το παρόν άρθρο. Αν είστε ο κάτοχος των πνευματικών δικαιωμάτων του κειμένου και επιθυμείτε τη δημοσίευσή του (ή αν έχετε εξασφαλίσει άδεια για τη χρήση του) στη Βικιπαίδεια υπό την Άδεια Ελεύθερης Τεκμηρίωσης GNU, παρακαλούμε ενημερώστε σχετικά τη Βικιπαίδεια με ένα email στο info-el@wikimedia.org. Μην προσπαθήσετε να προσθέσετε ξανά το ίδιο κείμενο σε επόμενες εκδόσεις του άρθρου γιατί θα αφαιρεθεί αμέσως. Αν επιθυμείτε να επεξεργαστείτε το άρθρο με αυτό τον τίτλο πριν την διευθέτηση του ζητήματος σχετικά με το καθεστώς των πνευματικών δικαιωμάτων, γράψτε ένα νέο άρθρο (χωρίς χρήση του προβληματικού κειμένου) στην προσωρινή σελίδα και ενημερώστε σχετικά στη σελίδα συζήτησης του άρθρου. Εφόσον δεν υπάρχει άδεια χρήσης του κειμένου, το παρόν άρθρο θα διαγραφεί δέκα ημέρες μετά την τοποθέτηση αυτής της σήμανσης. Αν κάποιος χρήστης έχει γράψει ένα νέο άρθρο, τότε αυτό θα μεταφερθεί στην παρούσα σελίδα.

Το Γριζάνο βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Κάστρο ανατολικά των Αντιχασίων στα όρια του Νομού Τρικάλων με το Νομό Λάρισας. Κατά την αρχαιότητα υπήρχε γεωργοκτηνοτροφικός οικισμός και ονομαζόταν Βλύζας ή Βλύζανος από το όνομα του άρχοντα ο οποίος δημιούργησε τον οικισμό και ονομάζονταν έτσι εξαιτίας του άφθονου νερού που «βλύζει» (αναβλύζει) στους πρόποδες του βουνού. Την ύπαρξη του οικισμού καταμαρτυΡούν το ύψωμα Ράχη βαρυκού (Μαγούλα - Ακρόπολη) όπου εκείνη την περίοδο υπήρχε αγροτικός οικισμός καθώς και τα ερείπια κοντά στις πηγές του Κάστρου. Η ονομασία του οικισμού επιβεβαιώνεται από την ανεύρεση αρχαίας επιγραφής, πιθανότατα από κάποιο κτίριο εκείνης της περιόδου η οποία είναι τοποθετημένη ως αέτωμα στην είσοδο του ιερού ναού Αγίου Νικολάου. Συνήθιζαν οι χριστιανοί να χρησιμοποιούν υλικά αρχαίων κτιρίων για την ανοικοδόμηση ναών και άλλων κτιρίων.

Οι κάτοικοι του Γριζάνου, οι Βλυζαίοι όπως λέγονταν, μαζί με τους Οlχαλείς, τους Φαρκαδόνους και τους Φαετούς πήραν μέρος στην εκστρατεία των Ελλήνων κατά της Τροίας.Όπως αναφέρεται στο βιβλίο του κ. Βασιλείου Μπέη η ξυλεύσιμος ύλη για την κατασκευή των 30 πλοίων με τα οποία συμμετείχαν οι Θεσσαλοί μεταφέρθηκε από τα βουνά των Αντιχασίων δια μέσου του Νεοχωρίτη ποταμού και του Πηνειού στις εκβολές όπου ήταν τα ναυπηγεία της εποχής. Τα χρόνια του Βυζαντίου το Γριζάνο ήταν πέρασμα από τη Μακεδονία στην πεδιάδα της Θεσσαλίας και τη νότια Ελλάδα. Από το μονοπάτι του Γκόλια διέρχονταν με τα ζώα οι Κυρατζήδες της εποχής, οι διαβάτες και οι κτηνοτρόφοι με τις (διάβες) κοπάδια για να πάνε στα ορεινά βοσκοτόπια της Μακεδονίας. Την περίοδο της αυτοκρατορίας του Ιουστινιανού για την ευκολότερη απόκρουση των Σλάβlκων επιδρομών κατασκευάσθηκαν στη Θεσσαλία τρία Φρούρια.

Το φρούριο της Τρίκκης που ήλεγχε το πέρασμα από την Πίνδο στη Θεσσαλία. Το κάστρο στην ανατολική Θεσσαλία που ήλεγχε το πέρασμα των Τεμπών από ανατολικά και το φρούριο του Βλυζάνου που κατασκευάσθηκε για να αποκρούει τους εισβολείς που ερχόταν από τα στενά του κάτω Ολύμπου, διαμέσου Ελασσόνας, Βλαχογιαννίου και μεγάλου Ελευθεροχωρίου κατέβαιναν στη Θεσσαλία. Το κάστρο του Γριζάνου περlέκλειε μεγάλη έκταση και μαζί τις πηγές του βουνού όπου υπήρχε πέτρινο μονοπάτι το οποίο σώζεται μέχρι σήμερα, από το οποίο κατέβαιναν οι στρατιώτες και έπαιρναν νερό. Την περίοδο των Σλάβlκων επιδρομών υπήρχε μεγάλος αριθμός στρατιωτών και δόθηκαν αρκετές μάχες. Αυτό βεβαιώνεται από τους Βυζαντινούς τάφους, που βρέθηκαν στη γύρω περιοχή όταν ο ελληνικός στρατός το 1912 διάνοιγε το δρόμο για να ανεβάσουν τα κανόνια από το Γριζάνο στο Μεγ. Ελευθεροχώρι και στη συνέχεια προς την Ελασσόνα όπου δόθηκε η μάχη του Σαραντάπορου.

Πέτρινος τάφος Βυζαντινός βρέθηκε επίσης το 1960 στην τοποθεσία Δημητρό βρύση στο κτήμα Γκόγκου από τους Κων!νο Aντωνιου και Γεώργιο Αργύρη και σήμερα οι πλάκες βρίσκονται ως βάση στα θεμέλια πηγαδιού. Καθ' όλη τη διάρκεια των βυζαντινών χρόνων το Γριζάνο παρουσίασε μεγάλη ανάπτυξη, έντονη οικονομική και πολιτισμική δραστηριότητα που αντικατοπτρίζεται στα κτίσματα (ναοί, μοναστήρι, τείχη) και τα ερείπια της Αγίας Τριάδας, Αγίας Σοφlας που σώζονται στην περιοχή γύρω από τις πηγές καθώς και τα ήθη και έθιμα του τόπου που αναπτύχθηκαν και διατηρούνται μέχρι τις μέρες μας. Λόγω της μακρόχρονης παραμονής των Σλάβων στην περιοχή ο οικισμός μετονομάστηκε από Βλύζανος & Βρυόζανο σε Γριζάνο λόγω του γκρΙ χρώματος του κάστρου που στα Σλάβικα σημαίνει γκρίζο - σκούρο - σταχτί σκοτεινό. Ο πληθυσμός του χωριού πριν την απελευθέρωση το 1800, ανέρχονταν σε 450 άτομα.

Μετά την απελευθέρωση, τον Αύγουστο του 1881 αρχίζει η ανοδική πορεία του πληθυσμού που στην επίσημη απογραφή του 1881 φθάνει τους 664 κατοίκους. Σήμερα έχει 1600 μόνιμους κατοίκους και παρουσιάζει οικιστική, πολιτιστική και οικονομική ανάπτυξη, Διαμορφώθηκε ως τώρα ένας οικισμός, οικαστικα πεlθαρχημένος με ωραία διαρρύθμιση δρόμων - πλατειών και άλλων χώρων με αρκετό πράσινο και όλα μαζί δημιουργούν ένα ωpαlo γραφικό οικισμό, Στον πολιτισμό διατηρεί τις παραδοσιακές εκδηλώσεις. Με την συμμετοχή των κατοίκων και αρκετά καλή οργάνωση δίνουν την εικόνα ενός χωριού με ενέργεια και ζωντάνια. Οικονομικά έχει να επιδείξει ότι καλύτερο έχει η περιοχή μας. Η κτηνοτροφια έχει αναπτυχθεί και προβλέπεται και περαιτέρω ανάπτυξη. Η γεωργία διατηρείται και αναπτύσσεται χάρη στην εργατικότητα των Kατοίκων. Η αγάπη των επιχειρηματιών και ελευθέρων επαγγελματιών για τον τόπο τους δημιουργούν την ολοένα αυξανόμενη ανοδική πορε[α του χωριού, η οποία είναι εμφανής σε κάθε επισκέπτη.