Ηλεκτρομαγνητικό κύμα
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Με τον όρο ηλεκτρομαγνητικό κύμα αναφερόμαστε στη χρονική μεταβολή ενός ηλεκτρικού ή ενός μαγνητικού πεδίου. Εξαιτίας της ηλεκτρομαγνητικής επαγωγής, η μεταβολή με το χρόνο του πεδίου του ενός είδους (ηλεκτρικού ή μαγνητικού), επάγει ένα πεδίο του άλλου είδους στο χώρο. Έτσι η μεταβολή δεν είναι αμιγώς ηλεκτρική ή μαγνητική και κατά συνέπεια προκύπτει η έννοια του ηλεκτρομαγνητικού κύματος. Η διαταραχή διαδίδεται στο χώρο με πεπερασμένη ταχύτητα και έχει τις ιδιότητες της μεταφοράς ενέργειας και ορμής που καθορίζει την έννοια του μηχανικού κύματος.
Το Φως όπως και άλλες μορφές της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας "ταξιδεύουν" στο χώρο υπό μορφή (συνδυασμένων) κυμάτων. Ένα τέτοιο (συνδυασμένο) κύμα δημιουργείται όταν ένα ηλεκτρόνιο κάποιου ατόμου χάνει μέρος της ενέργειάς του και μεταπίπτει σε χαμηλότερη τροχιά ή ενεργειακή στάθμη κοντά στον πυρήνα. Αυτό έχει ως συνέπεια να δημιουργηθεί μια ταλάντωση που διαδίδεται πλέον στο χώρο με τη μορφή ενός ταυτόχρονα ηλεκτρικού και μαγνητικού πεδίου. Τα δύο αυτά πεδία είναι, αφενός μεν, κάθετα μεταξύ τους, αφετέρου και κάθετα με τη διεύθυνση διάδοσης του παραγομένου κύματος, του λεγόμενου ηλεκτρομαγνητικού κύματος.
Όταν το ηλεκτρομαγνητικό κύμα προσκρούσει σε κάποιο άτομο τα δύο συνδιαζόμενα αυτού πεδία μπορούν να προσφέρουν μεταφερόμενη ενέργεια σε ένα ηλεκτρόνιο με αποτέλεσμα να το εξαναγκάσουν να μεταπηδήσει αυτό σε ανώτερη ενεργειακή στάθμη.
- Συνεπώς το ηλεκτρομαγνητικό κύμα μεταφέρει ενέργεια στο χώρο.
