Συζήτηση:Κλασσικά Εικονογραφημένα
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 |
Αυτό το άρθρο έχει παρουσιαστεί ως επιλεγμένο άρθρο στην Κύρια Σελίδα. |
 |
Αυτό το άρθρο, βάσει των κριτηρίων ποιότητας της Βικιπαίδειας, έχει αναγνωρισθεί ως Αξιόλογο άρθρο. |
Άψογο! Συγκινήθηκα! Έχεις κι άλλο υλικό; Θέλω το προτείνω για επιλεγμένο! -άντα ε; για δες πώς περνάν τα χρόνια....-- Ευγενία 10:49, 17 Ιουλίου 2006 (UTC)
Θένκια! Το υπόλοιπο υλικό μου είναι τα τεύχη του 1951-55 του πατέρα μου (από τα οποία είχα την τύχη να διαβάσω και το "Περσέας και Ανδρομέδα") τα οποία είναι κάπου μακριά τώρα. Προσπαθώ να κάνω μια επαφή με το mycomic.gr (είναι συλλέκτες και λογικά θα βοηθήσουν). Όποιος έχει κι άλλα στοιχεία ας τα βάλει! - Badseed απάντηση 11:02, 17 Ιουλίου 2006 (UTC)
Αγαπητοί φίλοι θα ήθελα να σας μεταφέρω μια προσωπική μου εμπειρία για τα "Κλασικά". Είμαι αναγνώστης αν όχι όλων, αλλά των περισσότέρων που είχαν εκδοθεί μέχρι το 1965 περίπου (Μετά διάβαζα "μεγαλίστικα" περιοδικά, όπως "Μάσκα", "Μυστήριο" και άλλα ακατάλληλα για "ευαίσθητες παιδικές ψυχές"). Προσωπικά μου αρέσανε πολύ. Αργότερα στην διάρκεια της διαδικασίας κοινωνικοποίησης και πολιτικοποίησης της γενιάς μου (Γυμνάσιο στη διάρκεια της δικτατορίας, Πανεπιστήμιο και κατά την δικτατορία και κατά την μεταπολίτευση) και κατά τους "έντονους" διαλόγους, αλλά και "μονολόγους" που μας χαρακτήριζαν, τέθηκε επί τάπητος το ζήτημα της ποιότητας των κλασικών και του "Μικρού Ήρωα" κυρίως, γιατί αυτά τα δύο ήταν τα πιο μαζικής κυκλοφορίας και τα πλέον μακροχρόνιας εκδοτικής ζωής. Πολλοί υποστήριζαν ότι είχαν, κυρίως τα κλασικά, στα οποία αντιπαράθεταν τα "κανονικά" βιβλία στα οποία αντιστοιχούσαν, κακή ποιότητα λόγου, διαστρέβλωση του νοήματος λόγω περίληψης, κακή μετάφραση, εικόνα αντί λόγο κλπ, κλπ. Εγώ θα αντιπαράθετα μια μόνο παράμετρο, χωρίς να αμφισβητήσω ότι το βιβλίο είναι καλύτερο από το αντίστοιχο κόμικ, τουλάχιστον τις περισσότερες φορές. Αυτή της οικονομικής και κοινωνικής συγκυρίας της εποχής (1950-1970). Το "καλό" λογοτεχνικό βιβλίο, εκτός από σχετικά σπάνιο, ήταν και αρκετά ακριβό για το βαλάντιο της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινωνίας που ήτανε αρκετά χαμηλών εισοδημάτων. Το "τάλληρο", αν θυμάμαι καλά της τιμής των κλασικών, ήταν μια "ανεκτή" θυσία για τον φτωχό οικογενειακό προϋπολογισμό της εποχής. Έτσι αναπληρωνότανε το κενό των βιβλίων που δεν υπήρχαν ούτε σε ανύπαρκτες σχολικές βιβλιοθήκες. Μόνο μετά το 1960 άρχισαν δειλά δειλά να εμφανίζονται βιβλιοθήκες σε λαϊκές γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά σε διάφορους "Εκπολιτιστικούς" συλλόγους που διέθεταν και κάποια λογοτεχνικά βιβλία προσιτά σε μαθητές και άλλους ενδιαφερόμενους. Έτσι, νομίζω, ότι σαν αναγκαίο "κακό" τα κλασικά επιτέλεσαν ένα σπουδαίο επιμορφωτικό έργο και βοήθησαν μια όλόκληρη γενιά παιδιών να έλθουν σε επαφή με την μεγάλη λογοτεχνία, έστω και αποσπασματικά.--Teles 11:29, 28 Ιανουαρίου 2007 (UTC)
