Μονοφυσιτισμός
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μονοφυσιτισμός ονομάζεται ένα χριστιανικό δόγμα, κατά το οποίο η θεία φύση του Χριστού θεωρείται κυρίαρχη επί της ανθρώπινης.
Είναι σημαντικό ρεύμα της χριστιανικής σκέψης. Εμφανίστηκε τον 5ο και 6ο αιώνα, υπάρχει και σήμερα σε μερικές χώρες κι έχει καταδικαστεί από την Εκκλησία ως αίρεση. Ιδρυτής της θεωρίας είναι ο Ευτυχής (γι' αυτό λέγεται ο μονοφυσιτισμός και ευτυχιανισμός). Η θεωρία του μονοφυσιτισμού υποστηρίζει ότι η ανθρώπινη φύση του Χριστού απορροφάται από τη θεία ως «σταγόνα μέλητος στον ωκεανό».
Ο μονοφυσιτισμός δεν είναι ένα ενιαίο ρεύμα, αλλά περικλείει διάφορες τάσεις. Στις συνόδους της Εφέσου (431) και της Χαλκηδόνας (451) ο Ευτυχής καταδικάστηκε και διατυπώθηκε το ορθόδοξο δόγμα, σύμφωνα με το οποίο ο Ιησούς υπάρχει σε ένα μόνο πρόσωπο και με δύο φύσεις, την ανθρώπινη και τη θεία, «ενωμένες και μη συγχεόμενες».
Η αρχική έκδοση του άρθρου αυτού βασίστηκε σε αντίστοιχο άρθρο της Live-Pedia.gr δημοσιευμένο με την GFDL. (ιστορικό)
