Συμμαχία
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο όρος Συμμαχία κατά το Διεθνές Δίκαιο, και με τη στενή ερμηνεία του όρου, σημαίνει συμφωνία μεταξύ δύο ή περισσοτέρων Κρατών περί κοινής πολεμικής, αμυντικής ή επιθετικής, δράσης (military assistance) έναντι τρίτου εκ των προτέρω καθορισμένου Κράτους ή άνευ προσδιορισμού, μελλοντικού κράτους που θα επιχειρούσε πολεμική αναμέτρηση με ένα εκ των συμβαλλομένων Κρατών. Η συμφωνία αυτή επισημοποιείται με σχετική συνθήκη καλούμενη συνθήκη συμμαχίας.
Παλαιότερα με χρήση αυτού του όρου υπήρξε η Τριπλή Συμμαχία (1879-1882 που αποτελούσε διεθνή συνασπισμό μεταξύ Γερμανίας, Aυστρίας και Ιταλίας για την αντιμετώπιση, από κοινού, τυχόν Γαλλικής ή Γαλλορωσικής επίθεσης. Αυτή η επώνυμη συμμαχία διαλύθηκε επίσημα τον Μάιο του 1915 όταν η Ιταλία εισήλθε στον πόλεμο στο πλευρό των συμμάχων.
Κατά τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ νόμιμες σήμερα υπάρχουσες Συμμαχίες θεωρούνται μόνον οι υφιστάμενες αμυντικού χαρακτήρα καλούμενες και Περιφερειακά Σύμφωνα όπως για παράδειγμα είναι το ΝΑΤΟ, το ΣΕΑΤΟ, το ΣΕΝΤΟ κ.ά.
- Ανεξάρτητα όμως των παραπάνω, σήμερα, στη διεθνή πολιτική σκηνή ο όρος συμμαχία αποδίδεται εναλλακτικά ως συνασπισμός, παρότι θεωρείται άτυπος ως προς την ερμηνεία της συμμαχίας αφού δεν προσδιορίζεται εχθρός αλλά ούτε και προέκταση εμπόλεμης κατάστασης αλλά με την ερμηνεία της συνεργασίας σε ενδεχόμενη αντίθεση (ή αντιπαράθεση). Έτσι ο όρος συμμαχία περιπλέκεται στη πολιτική καθώς και στο εμπόριο, στην οικονομία κ.λπ. με ξεχωριστό νόημα για τις κοινωνικές επιστήμες.
