Depeche Mode

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Depeche Mode

Χώρα προέλευσης	Αγγλία
Παρουσία	1980 - σήμερα
Μουσικό είδος	Ηλεκτρονική ποπ
Δισκογραφική εταιρεία	Mute Records Sire Records Reprise Records
Μέλη	David Gahan Martin Gore Andrew Fletcher
Πρώην μέλη	Vince Clarke (Erasure) Alan Wilder
Ιστοσελίδα	depechemode.com

Οι Depeche Mode είναι ένα συγκρότημα ηλεκτρονικής ποπ μουσικής από το Basildon της Αγγλίας. Δημιουργήθηκαν το 1980 από τους κιμπορντίστες Vince Clarke και Andrew Fletcher, τον κιθαρίστα Martin Gore και τον τραγουδιστή David Gahan. Θεωρούνται ως ένα από τα πιο επιτυχημένα και μακροβιότερα συγκροτήματα σε αυτό το χώρο. Υπολογίζεται πως έχουν πουλήσει περισσότερα από 72 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως.

[Επεξεργασία] Μέλη

Martin Gore

Dave Gahan

Τα τρία τωρινά μέλη των Depeche Mode:

Martin Gore (στιχουργός, φωνητικά, κιθαρίστας, κιμπορντίστας)
David Gahan (τραγουδιστής, στιχουργός)
Andrew Fletcher (κιμπορντίστας)

Προηγούμενα μέλη:

Alan Wilder (παραγωγός, κιμπορντίστας, ντράμς, φωνητικά και στιχουργός) από το 1982 μέχρι το 1995.
Vince Clarke (κιμπορντίστες και στιχουργός), από το 1980 μέχρι το 1981.

[Επεξεργασία] Ιστορία

Το ντεμπούτο τους άλμπουμ ήταν το Speak and Spell το 1981 το οποίο πούλησε περίπου 300.000(στις Η.Π.Α.) δίσκους καταλαμβάνοντας την δέκατη θέση στο Top Ten της Μεγάλης Βρετανίας και χάρη στο οποίο κέρδισαν μία θέση ανάμεσα στα καλά συγκροτήματα της Αγγλίας . Εκείνη τη στιγμή όμως ο Vince Clarke αποφασίζει να αφήσει τους Depeche Mode και να δημιουργήσει με την Alison Moyet τους Yazoo.

Μετά την αποχώρηση του Vince Clarke προστέθηκε ο ντάμερ Alan Wilder ο οποίος συμμετείχε στη περιοδεία αλλά δεν συνείσφερε καθόλου στον επόμενο δίσκο, A Broken Frame που κυκλοφόρησε το 1982 . Το A Broken Frame είχε την ίδια περίπου επιτυχία με το προηγούμενο άλμπουμ τους πουλώντας 200.000 (στις Η.Π.Α.)περίπου δίσκους. Μετά από αυτό κυκλοφόρησαν τα επόμενα δύο χρόνια άλλα δύο άλμπουμ το Construction Time Again με 200.000 (στις Η.Π.Α.)πωλήσεις και το Some Great Reward που κυκλοφόρησε το 1984 και έγινε η πιο εμπορική τους επιτυχία πουλώντας ένα εκατομμύριο δίσκους(στις Η.Π.Α.) και κάνοντας αίσθηση στην άλλη μεριά του Ατλαντικού με τραγούδια όπως το Blasphemous Rumours, το People Are People και το Master and Servant.

Η πέμπτη τους δουλεία ήταν το Black Celebration δύο χρόνια αργότερα ακολουθώντας ένα πιο γκόθικ, μελαγχολικό στυλ. Το 1987 κυκλοφόρησε το Music for the Masses το οποίο έκανε μεγάλη επιτυχία στην Αμερική και είχε σαν αποτέλεσμα να γίνει sold-out όλη η περιοδεία τους, η οποία ηχογραφήθηκε και έδωσε ένα διπλό live με τίτλο 101. Η συναυλία που έγινε στο Pasadena Rose Bowl με 80.000 κόσμο βιντεοσκοπήθηκε από τον Alan Wilder και κυκλοφόρησε σε βίντεο με το τίτλο 101.

[Επεξεργασία] Violator

Violator

Τότε όμως ήρθε το Violator (1990) το οποίο θεωρείται από πολλούς ως το καλύτερο τους άλμπουμ. Πούλησε εφτάμησι εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως και ήταν στο νούμερο 2 στην Αγγλία και νούμερο 5 στις ΗΠΑ όπου και έγινε τριπλά πλατινένιος . Το περιοδικό Rolling Stone το έχει κατατάξει ως το 342ο στα 500 καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών. Στη προώθηση του δίσκου στο Λος Άντζελες συγκεντρώθηκε 17.000 κόσμο σε δισκάδικο όπου υπέγραφαν αυτόγραφα. Στις ΗΠΑ δύο συναυλίες τους, στο Giants Stadium της Νέας Υόρκης και στο Dodger Stadium του Λος Άντζελες έγιναν sold-out μέσα σε λίγες ώρες. Το άλμπουμ περιλάμβανε κομμάτια που μέχρι σήμερα κάνουν επιτυχία όπως το Enjoy the Silence το οποίο γίνεται ρεμίξ από πολλούς dj, το Policy of Truth (θεωρείται το αγαπημένο κομμάτι των Αμερικανών από όλα των depeche mode), το Personal Jesus και το World in My Eyes.

[Επεξεργασία] Μετά το violator

Playing the Angel

Μετά από το violator ήρθε το Songs of Faith and Devotion το 1993 το οποίο κινήθηκε σε καλά επίπεδα. Όμως τότε που οι depeche mode ήταν στο ζενίθ της επιτυχίας ήρθαν τα προβλήματα. Ο Wilder αποχώρησε από το συγκρότημα το 1995 ενώ ο Gahan έκανε απόπειρα αυτοκτονίας με ξυράφι. Ένα χρόνο αργότερα μπήκε στο νοσοκομείο καθώς βρέθηκε στο σπίτι του στο Λ.Α. έχοντας πάρει υπερβολική δόση κοκαΐνης και ηρωίνης. Μετά από διάλειμμα 4 ετών το 1997 επέστρεψαν οι τρείς τους τώρα πια με το άλμπουμ Ultra το οποίο παρόλο που πήγε αρκετά καλά η αποχώρηση του Wilder ήταν αισθητή στο δίσκο.

Το συγκρότημα στην αρχή του 21ου αιώνα παρέμενε δημοφιλής, ιδιαίτερα στην Αμερική και στην δυτική Ευρώπη. Το 2001 ήρθε η το exciter το οποίο θεωρείται από όλους σχεδόν του φαν ως ο χειρότερος δίσκος τους. Ακολούθησαν τα σόλο άλμπουμ του Gahan(Paper Monster) και του Gore (Counterfeit) με ξεχωριστές περιοδείες. Αλλά η επιστροφή των depeche mode δεν άργησε να έρθει με το δίσκο Playing the Angel το 2005 ως οποίος έχει φτάσει αισίως τα δύο εκατομμύρια δίσκους. Με αφορμή την επιτυχημένη, αυτή τη φορά, επιστροφή του συγκροτήματος ξεκίνησε το Οκτώμβριο του 2005 η περιοδεία Touring the Angel, όπου τελικά τελίωσε άκρως επιτυχημένα την 1 Αυγούστου του 2006 στην Αθήνα. Ο απόλογισμός ήταν δυόμισι εκατομμύρια θεατές σε 31 χώρες, σχεδόν όλες οι συναυλίες sold-out καθώς και ένα τριπλό dvd/cd το "Touring The Angel: Live In Milan" που θα κυκλοφορήσει στις 25 Σεπτεμβρίου.

[Επεξεργασία] Συναυλίες στην Ελλάδα

Ως τώρα έχουν δώσει μπροστά στο ελληνικό κοινό τρεις συναυλίες. Η πρώτη στις 26 Ιουλίου του 1985, εμφανίστηκαν την πρώτη μέρα του Rock In Athens Festival που έγινε στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Η Δεύτερη έγινε στις 28 Οκτωβρίου του 2001 (Exciter Tour), ενώ την 1η Αυγούστου του 2006 ήταν για τρίτη φορά στην Ελλάδα με αφορμή την περιοδεία Touring the Angel στο Terra Vibe.

[Επεξεργασία] Δισκογραφία

Χρονιά	Τίτλος	Πωλήσεις(Η.Π.Α.)	Πωλήσεις (Παγκοσμίως)
1981	Speak and Spell	300.000
1982	A Broken Frame	200.000
1983	Construction Time Again	200.000
1984	Some Great Reward	1.000.000
1986	Black Celebration	750.000
1987	Music For the Masses	1.000.000
1989	101(Live)	600.000
1990	Violator	3.000.000	7.500.000
1993	Songs of Faith and Devotion	920.000
1993	Songs of Faith and Devotion (Live)	115.000
1997	Ultra	585.000	4.000.000
2001	Exciter	430.000
2005	Playing the Angel	400.000	3.000.000