Hymne Monégasque
De Wikipedia, la enciclopedia libre
El Hymne Monégasque ("himno monegasco", en francés) es el himno oficial del Principado de Mónaco. Tiene dos letras, una en francés, lengua oficial del principado, y otra en monegasco, lengua vernácula local. Ha tenido varias versiones: una primera versión fue compuesta y escrita en francés por Theophile Bellando en 1841. Fue adoptada como marcha por la Guardia Nacional en 1848. En 1896 Charles Albrecht compuso una nueva versión para piano, de la que más tarde se hizo una versión para orquesta. Dejó de interpretarse hacia 1900 por ser considerada demasiado larga. La actual versión fue creada por Léon Jehin en 1914 y se tocó por vez primera en los actos de conmemoración de los 25 años de reinado del príncipe Alberto. Finalmente, en 1931, Louis Notari escribió la letra en monegasco.
[editar] Letra en monegasco
Oila cü ne toca !
Olia cü ne garda !
Fo che cadün sace ben aiço d'aiçi :
[Estribillo (Riturnelu)]:
Despoei tugiù sciü d'u nostru paise
Se ride au ventu, u meme pavayùn
Despoei tugiù a curù russa e gianca
E stà l'emblema, d'a nostra libertà
Grandi e i piciui, l'an sempre respetà
Amu avü sempre r'a meme tradiçiùn
Amu avü sempre r'a meme religiùn
Amu avüu per u nostru unù
I meme Prìncipi tugiù
E düsciün nun pura ne fa scangia
Tantu ch'au celu, u suriyu lüjerà;
Diu n'agiüterà
E mai düsciün nun pura ne
fa scangia
düsciün.
Nun sëmu pa gaire,
Ma defendëmu tüti a nostra tradiçiun ;
Nun sëmu pa forti,
Ma se Diu voe n'agiütera!
Oila cü ne toca!
Olia cü ne garda!
Fo che cadün sace ben ailo d'aili :
(Estribillo)
[editar] Letra en francés
Principauté Monaco ma patrie,
Oh! Combien Dieu est prodigue pour toi.
Ciel toujours pur, rives toujours fleuries,
Ton Souverain est plus aimé qu'un Roi.
Fiers Compagnons de la Garde Civique,
Respectons tous la voix du Commandant.
Suivons toujours notre bannière antique.
Le tambour bat, marchons tous en Avant.
Oui, Monaco connut toujours des braves,
Nous sommes tous leurs dignes descendants.
En aucun temps nous ne fumes esclaves.
Et loin de nous, régnèrent les tyrans.
Que le nom d'un Prince plein de clémence
Soit repété par mille et mille chants.
Nous mourrons tous pour sa propre défense,
Mais après nous, combattront nos enfants.