Martin Aranburu
Wikipedia(e)tik
Martin Ignacio Aramburu Urteaga (1887ko uztailaren 24a, Beasain, Gipuzkoa - 1965eko irailaren 2a) Beasaingo udal langilea zen. Loinatz-azpikoa baserrian jaio zen. Haren aita zen baserriko etxajauna, eta haren Garingo ama, berriz, etxandrea. Beasaingo udal langile zela egin zen ezaguna.
Ezkongabea zenez, apopilo bizi izan zen Murgiondo etxean, Sorobideta izeneko bidearen hasieran, gaur egun Nafarroa etorbideko zazpi zenbakidun etxea dagoen lekuan. Erretiratu ondoren Ospitalean babes hartu eta hantxe hil zen.
Kale bat du bere omenez Beasaingo herrian.
[aldatu] Gaztaroa
Haurtzaroan lehen mailako ikasketak egin ondoren, ezagutzen ez den lan batean aritu zen zenbait urtetan. Bizkarrezurrean hartu zuen mina zela medio, ez zuen lanik egin ahal izan indar handia egitea eskatzen zuten lanetan.
[aldatu] Udal langile
Sendatu zenean, Beasaingo Udalak kontratatu zuen lan txiki batzuk egiteko eta, horrela, erratzez garbitzen zituen udaltzainen bulego inguruak, komunak, etab. Urteak joan ahala, lan kualifikatuagoak hartu zituen bere gain, esate baterako, edateko uraren banaketari buruzko zeregin guztiak, edota herriko dendetan sartzen ziren salgaien udal zergen kobrantza.
Martin egunero igotzen zen ur-biltegira oinarrizko ur-isuria ondo iristen ote zen egiaztatzera, ur-hornidura galarazten zuen matxura non izan ote zen ikusi eta berun galdatuaz konpontzera joan behar baitzuen bestela.
Ur-hartze lanak ere ikuskatzen zituen, etxe berriak egiten zirenean, etab. Martinek ohizko lan guztiak erraztasun eta trebeziaz burutzen zituen. Industriaren gorakada zela eta, Beasain erritmo bizian handitu zen; gainera, etxebizitza berrietan garbigailuak eta bainu-gelak jarri zirenez, biztanle bakoitzeko ur-kontsumoa ikaragarri hazi zen; horren ondorioz 50. hamarkadan ura moztu egin behar izaten zen gauetan eta eguneko ordu jakin batzuetan. Orduan ohikoa zen Martin burdinezko giltza handia eskuan zuela ikustea, bai gaueko hamaiketan hodietako balbulak ixteko, bai goizeko sei edo zazpietan haiek irekitzeko, eta baita eguneko beste ordu batzuetan ere lehorte garaia zenean.
Dendei zegokienez, herrian sartzen ziren merkantzien udal zergak kobratzeaz arduratzen zen. Zeregin hori ez zuten oso gogoko herriko dendariek, eta iritsitako fardelak gordetzen saiatzen ziren. Martin ordea fardelak banatu, edota arrain-plazara salgaiak ekartzen zituzten karroetatik ez zen oso urruti ibiltzen. Lagun artean Martin xagu ezizena jarri zitzaion, oso trebea baitzen emaitza onak lortzen. Langile zintzo eta finaren fama izan zuen beti.
