آهنربای دائم
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
[ویرایش] تاریخچه
اولين آهنرباهای دائم از صخرههای طبيعی به نام لودستون بدست آمدند. اين سنگها برای اولين بار،۲۵۰۰ سال پيش توسط چينییها و سپس توسط يونانیها مطالعه شدند. يونانیها اولین بار آهنربا را از منطقهٔ Magnetes بدست آوردند که امروزه آهنرباها به اين نام، شناخته ميشوند. از آن دوران تا به امروز، خواص مواد مغناطيسی بهينه شده و آهنرباهای دائم امروزی صدها برابر قويتر از آهنرباهای پيشين هستند
[ویرایش] دستهبندی آهنرباهای دائم
امروزه چهار خانوادهٔ بزرگ از مواد مغناطيسی دائم، بطور تجاری کاربرد دارند. اين مواد از فريتها که انرژی پایینی دارند تا آهنرباهای خاکی نادر که انرژی بالايی دارند، متغيرند. دمای کارکرد، محدوديت اندازه و وزن، مسائل زيست محيطی و انرژی مغناطيسی از جمله عواملی است که بر انتخاب يک مادهٔ مغناطيسی تاثير ميگذارند
- آهنربای فریتی
- آهنربای آلنیکو
- آهنربای سماریم-کبالت
- آهنربای نئودیمیم-آهن-بور
[ویرایش] منابع
- Buschow, K.H.J., de Boer, F.R., Physics of Magnetism and Magnetic Materials, Kluwer Academic Publishers, 2004.