الکترومغناطیس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

الکترومغناطیس شاخه‌ای از علم فیزیک است که به مطالعه‌ی پدیده‌های الکتریکی و مغناطیسی و ارتباط این دو با هم می‌پردازد. توصیف‌گر پدیده‌های الکترومغناطیسی در فیزیک کلاسیک قوانین ماکسول است.

فهرست مندرجات ۱ تعریف ۲ کمیات اساسی در الکترومغناطیس ۲.۱ کمیات منبع ۲.۲ کمیات میدان ۳ جستار وابسته ۴ منابع

[ویرایش] تعریف

الکترومغناطیس مطالعه تأثیرات بارهای ساکن و متحرک است.

[ویرایش] کمیات اساسی در الکترومغناطیس

کمیات مدل الکترومغناطیس به دو گروه تقسیم می‌شود: کمیات منبع و کمیات میدان

[ویرایش] کمیات منبع

• بار الکتریکی: منبع یک میدان الکترومغناطیسی همواره بارهای الکتریکی در حال سکون یا متحرک است. هر چند یک میدان الکترومغناطیس می‌تواند باعث توزیع دوباره بار‌ها شود که آن نیز به نوبه خود باعث تغییر میدان می‌گردد.
• چگالی بار حجمی
• جریان الکتریکی
• چگالی جریان الکتریکی

[ویرایش] کمیات میدان

• شدت میدان الکتریکی E
• چگالی شار الکتریکی D
• چگالی شار مغناطیسی B
• شدت میدان مغناطیسی H

[ویرایش] جستار وابسته

• معادله‌های ماکسول
• مهندسی برق

[ویرایش] منابع

• چنگ، دیوید کئون. الکترومغناطیس میدان و امواج. ترجمهٔ پرویز جبه‌دار مالارانی و محمد قوامی. موسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران. پاییز ۱۳۷۹. چاپ ششم.ISBN 964-63-3925-3