بامیان
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بامیان، ولایتی در مرکز افغانستان است. مرکز ولایت بامیان، که مردم آن را هزاره ها تشکیل می دهند، شهری به همین نام است. بامیان یکی از شهرهای کهن و تاریخی خراسان و افغانستان امروزی محسوب می گردد. وجود پیکره های تخریب شده بامیان (توسط طالبان در سال ۲۰۰۰ میلادی تخریب شد)، شهر غلغله، شهر ضحاک و بند امیر این شهر ها به یکی از مراکز مهم توریستی افغانستان تبدیل نموده بود.
[ویرایش] گذشتهء تاریخی
در اوستا( یشتها،ص 100) و همچنان در بندهشن) در زبان پهلوی به شکل بامیگان آمده است. مجسمه های بودا که بلندترین مجسمه های جهان محسوب می گردید از یادگارهای دینی دورهء کانیشکا از امپراطوران کوشانی به حساب می آید. هیوان تسنگ زایر چینی در سالهای 600 قبل از میلاد از آن ناحیه گذشته است از بتهای بامیان چنین یاد می کند که اشعهء زرین از آن می تابد و احجار قیمتی و زیور آلاتش چشم را خیره می سازد.1
در دورهء اسلامی بامیان یکی از شهر های مهم و آباد خراسان و مرکز شیران بامیان محسوب می شود.اما در قرن هفتم هجری بر اثر حملهء مغول همانند اکثر شهرهای خراسان به خاک یکسان می گردد. جوینی می گوید:
"و به بامیان رسیدند ارباب آن از باب مخاصمت و مقاومت در می آمدند... ناگاه از شست قضا که نای کلی آن قوم بود تیر چرخی که مهلت نداد از شهر بیرون آمد به یک پسر جغتای رسید که محبوبترین احفاد چنگیز خان بود"2
با مرگ آن پسر چنگیر فرمان داد تا هر جانور که باشد از بنی آدم تاانواع بهایم بکشند و کشتند و حتی بچه در شکم مادر نگذاشتند و بامیان را "موبلغ" (یعنی شهر بد) نام نهادند.
[ویرایش] نواحی بامیان
[ویرایش] منابع
1- جغرافیای تاریخی افغانستان، به نقل از هیوان تسنگ، کتاب( سی یوکی) فصل اول، ص 113
2- جغرافیای تاریخی افغانستان، به نقل از جوینی، جهانگشا، ج1، طبع لیدن، ص 106
 |
ولایات (استان‌ها)ی افغانستان | |
|---|---|---|
 |
||
