بزهکار
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بزهكار از تركيب دو واژه "بزه" و "كار" ايجاد شده است. بزه به معناي خطا و جرم است و بزهكار يعني خطاكار يا مجرم. در حقوق جزا بزهكار به كسي گفته ميشود كه مرتكب بزه،يا به عبارتي مرتكب جرم شده باشد. ميتوان گفت بزهكار معادل فارسي مجرم است.
