بقعه استر و مردخای
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
آرامگاه یا بُقعه استر و مردخای مقبرهای در همدان متعلق به قرن سوم هجری است که بنظر میرسد در سده هفتم تجدید بنا شده است.
آرامگاه استر و مردخای- که جزء مهمترین زیارتگاههای یهودیان ایران و جهان است- جزء آثار میراث فرهنگی ایران ثبت شده است. وجود این زیارتگاه، عامل مهمی در شکلگیری و تداوم حضور جامعه یهودی در همدان بوده است.
لازم به تذکر است که افسانهٔ «استر و مُردخای» یک افسانهٔ مذهبی یهودی است، و نه یک واقعهٔ مستند تاریخی. افسانهای بودن داستان استر و مردخای سالهاست که در جهان آکادمیک اثبات شده، و حتی دانشگاهیان یهودی نیز آن را پذیرفته اند. بنابراین، اگر این بُقعه در شهر همدان وجود دارد و ثبت هم شده است، بنای آن را در دوران نسبتاً اخیر ساختهاند (اخیر به نسبت دوران هخامنشی) و هیچ ربطی به واقعیات تاریخی همدان ندارد. همچنین باید یادآود شد که در افسانهٔ یهودی «استر و مردخای» نامی از همدان (یا هگمتانه، و یا هر فرمی از این نام) برده نشده.