تب دره ریفت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

تب دره ریفت (RVF ) یک بیماری مشترک بین انسان ودام است که می‌‌تواند باعث بیماری شدید و کشنده (نکروز کبدی ومغزی و نیز سقط جنین ) در بین حیوانات، بخصوص حیوانات اهلی (گوسفند، گاو، بز، شتر) گردد، این مسئله که ضررهای اقتصادی کلانی را به همراه خواهد داشت . این بیماری معمولاً در انسان ملایم و خفیف است ولی گاهی، موارد حاد بیماری (تب هموراژیک - مننگوآنسفالیتی) و مرگ و میر نیز دیده شده است(حدود ۱ درصد). عامل بیماری RVF ویروسی از جنس فلبوویروس می‌‌باشد که واجد غشاء بوده، و ژنوم آن بصورت RNA تک رشته‌ای و سه قسمتی می‌‌باشد که بصورت سه ناحیه مجزای ریبونوکلئوکسپیدی در ویروس قرار می‌‌گیرند انتقال بیماری از حیوانات بیمار معمولا توسط نیش حشرات ناقل ( بخصوص پشه ها ) به حیوانات دیگر و انسان ها صورت می‌‌گیرد . قابل توجه است که تماس مستقیم با خون، ترشحات و بافتهای آلوده حیوانات نیز می‌‌تواند باعث انتقال ویروس به بدن انسان (از طریق زخمهای پوستی ویاآئروسل ها ) گردد. ضمناً خوردن شیر غیر پاستوریره حیوانات آلوده، عامل دیگر انتقال بیماری به انسان می‌‌باشد. شیوع ناگهانی بیماری در بین حیوانات اهلی، می‌‌تواند متعاقباً با شیوع ناگهانی در انسانها دنبال گردد که گاهی، منجر به مرگ و میرهای بالایی می‌شود (به عنوان مثال در سال ۱۹۷۷ اپیدمی بیماری در مصر منجر به ابتلای ۲۰۰۰۰۰ نفر به RVF و ۶۰۰ مرگ گردید). بیماری تب دره ریفت بومی قاره آفریقا می‌‌باشد و تا سپتامبر سال ۲۰۰۰ میلادی از سایر قاره‌های جهان گزارش نشده بود.

اما در سپتامبر سال ۲۰۰۰، اپیدمی بیماری RVF در کشور عربستان سعودی و یمن بطور همزمان گزارش گردید که با مرگ و میر بالایی در انسانها نیز توأم بود. اپیدمی بیماری در جنوب غربی عربستان و غرب یمن متمرکز بوده است. بنابراین خطر انتقال بیماری به سایر کشورهای آسیائی و قاره اروپا نیز وجود دارد. لذا بایستی اقدامات کنترلی شدیدی بخصوص در مورد واردات دام، محصولات دامی و حشرات از آفریقا و کشورهای آسیائی انجام گیرد.