جواهر لعل نهرو
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
جواهر لعل نهرو (जवाहरलाल नेहरू) (زاده ۱۴ نوامبر ۱۸۸۹-درگذشت: ۲۷ مه ۱۹۶۴) (۲۳ آبان ۱۲۶۸-۶ خرداد ۱۳۴۳) که پاندیت (معلم) هم خوانده می‌شد، یکی از بزرگ‌ترین رهبران جنبش استقلال هند و کنگره ملی هند بود. او به عنوان اولین نخست‌وزیر هند پس از اعلام استقلال در ۱۵ اوت ۱۹۴۷ (۲۳ مرداد ۱۳۲۶) انتخاب شد.
پدر او موتیلال نهرو و مادرش سواروپ رانی نام داشتند. موتیلال نهرو که خود وکیل و رهبری سیاسی بود در الله‌آباد مردی ثروتمند به شمار می‌رفت و بغیر از جواهر دارای سه دختر هم بود. جواهر که در بهترین مدارس هند تحصیل کرده بود به مدرسهٔ هارو، کالج ترینیتی آکسفورد و ایننر تمپل رفت تا پیش از ورود به سیاست در رشتهٔ حقوق تحصیل کند.
جواهر در سال ۱۹۱۶ (۱۲۹۴) با کمالا نهرو ازدواج کرد. او در هنگام ازدواجش در ۸ فوریه ۱۹۱۶ (۱۸ بهمن ۱۲۹۴) ۲۶ سال داشت و وکیل کاملی شده بود که در بریتانیا تحصیل کرده بود. کمالا از خانوادهٔ مشهور کشمیری ساکن در دهلی بود که در کار بازرگانی بودند.
| نخست‌وزیران هند |
|---|
|
جواهر لعل نهرو • گلزار لعل ناندا • بهادر شاستری • ایندیرا گاندی • مورارجی دسای • چودهاری چاران سینگ • راجیو گاندی • ویشوانات پراتاپ سینگ • چاندرا شکهار • رائو • واجپایی • گودا • گوجرال • مانموهن سینگ |
