داریوش صفوت
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
دکتر داریوش صفوت (متولد ۱۳۰۷) از اساتید موسیقی سنتی ایرانی است. وی نوازنده سنتور و سه تار و از شاگردان حبیب سماعی، ابوالحسن صبا و حاج آقا محمد ایرانی مجرد است. او از جمله بنیانگذاران مرکز حفظ و اشاعه موسیقی در سال ۱۳۴۷ است.
بسیاری از اساتید فعلی موسیقی از آموزش‌های وی بهره‌مند شده‌اند.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] زندگی‌نامه
دکتر داریوش صفوت در سال ۱۳۰۷ در تهران متولد گردید. وی تعلیم سه‌تار را نزد پدر (علی‌اصغر صفوت) آغاز کرد و در سال ۱۳۲۳ به فراگیری سنتور نزد حبیب سماعی پرداخت. از سال ۱۳۲۶ تا سال ۱۳۳۶ به تکمیل نوازندگی سه‌تار و سنتور نزد ابوالحسن صبا اقدام نمود و سرانجام از سال ۱۳۴۴ تا ۱۳۴۸ به تحقیق در ردیف موسیقی سنتی ایران و تکمیل سه‌تار در محضر حاج آقا محمد ایرانی مجرد اشتغال ورزید.
او در سال ۱۳۳۲ به اخذ درجه لیسانس حقوق از دانشکده حقوق دانشگاه تهران تهران نائل آمد و در سال ۱۳۴۴ از دانشکده حقوق دانشگاه پاریس، دکترا در حقوق بین الملل گرفت.
[ویرایش] تدریس موسیقی
وی از سال ۱۳۳۸ به تدریس در زمینه‌های؛ نوازندگی سنتور و سه تار، ردیف موسیقی ایران، آکوستیک موسیقی، تاریخ موسیقی ایران، شناخت موسیقی، آشنائی با موسیقی شرقی، فلسفه موسیقی ایرانی، تجزیه و تحلیل موسیقی ایرانی، موسیقی و اسلام، بررسی رسالات کهن موسیقی ایران و ... در مراکز زیر پرداخت:
- هنرستان موسیقی ملی، تهران، ۱۳۳۹ - ۱۳۳۸
- مرکز مطالعات موسیقی شرقی، وابسته به انستیتو موزیکولوژی پاریس، دانشگاه سوربن، ۱۳۴۴ - ۱۳۳۹
- دانشکده هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، ۱۳۷۶ - ۱۳۴۵
- هنرکده موسیقی ملی، تهران، ۱۳۶۰- ۱۳۵۸
- دانشکده موسیقی دانشگاه هنر، تهران، ۱۳۵۸ تاکنون
- دانشکده تلویزیون و سینما، تهران، ۱۳۵۶ - ۱۳۵۹
- دانشکده میراث فرهنگی (تهران)، ۱۳۶۹
بسیاری از اساتید فعلی موسیقی از آموزش‌های وی بهره‌مند شده‌اند.
[ویرایش] مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایران
دکتر داریوش صفوت در سال ۱۳۴۷ مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایران وابسته به سازمان رادیو تلویزیون وقت را بنیان نهاد و تا سال ۱۳۵۹ مدیریت آن را بر عهده داشت. این مرکز در گسترش موسیقی اصیل ایران و پرورش موسیقیدانان جوان سهم بسزائی داشته است.
وی همچنین کنسرت‌های متعددی را در اقصی نقاط جهان اجرا نموده است.
[ویرایش] عضویت‌ها و نشان‌ها
- استاد بازنشسته پایه ۱۵ دانشگاه هنر و دانشگاه تهران
- استاد نمونه دانشگاه‌های ایران
- مدیر مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایرانی، وابسته به سازمان رادیو تلویزیون ایران از ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۹
- مدیر سابق گروه موسیقی دانشگاه تهران
- مدیر سابق گروه موسیقی دانشگاه هنر
- سرپرست سابق کارگاه موسیقی کودکان و نوجوانان در صدا و سیما از ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۲
- مدیر سابق گروه هنر در مرکز نشر دانشگاهی
- عضو انجمن آکوستیک دانان ایران ۱۳۵۷/۱۹۷۸
- عضو انجمن فلسفه ایران ۱۳۵۵/۱۹۷۶
- عضو «پیوسته» فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران
- داریوش صفوت در سال ۱۳۸۵ موفق به دریافت نشان «شوالیه هنر و ادب» Chevalier De L'ordre Des Arts et Des Letters گردید که بالاترین نشان هنری کشور فرانسه می‌باشد.
[ویرایش] آثار
- رساله «عرفان و موسیقی ایران» به زبان فارسی، تهران ۱۳۴۸ (۱۹۶۹ میلادی)
- ترجمه انگلیسی رساله «عرفان و موسیقی ایران»، چاپ نیویورک ۱۹۸۵ میلادی (۱۳۴۶)
- ترجمه فرانسوی رساله «عرفان و موسیقی ایران» با اضافات، پاریس ۱۹۸۸ میلادی (۱۳۶۷)
- پژوهشی کوتاه درباره استادان موسیقی ایران و الحان موسیقی ایرانی به زبان فارسی، تهران ۱۳۵۰ (۱۹۷۱ میلادی).
- تصحیح و چاپ «رساله موسیقی» بنائی به اتفاق استاد تقی بینش به زبان فارسی، تهران ۱۳۶۸ (۱۹۸۹ میلادی)
- بخش پایانی کتاب «هنر موسیقی ایران» به زبان انگلیسی، واشنگتن ۱۹۹۱ میلادی (۱۳۷۰)
- کتاب «موسیقی ایران» به زبان فرانسه به اتفاق نلی کارن (Nelly Caron)، این کتاب در سال ۱۹۶۶ میلادی (۱۳۴۵) تحت نظارت شورای بین‌المللی و موسیقی یونسکو در پاریس چاپ شده است.
- همچنین از ایشان دو اجرای سه تار و سنتور به صورت کاست در داخل ایران قابل دسترسی است
