دقیقی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

ابو منصور محمد بن احمد دقیقی (وفات حدود ۳۷۰ ه‍.ق.) شاعر بزرگ ایرانی بود. زادگاه وی بنا به روایات گوناگون، توس، بلخ، سمرقند و بخارا‌ ذکر شده است.
دقیقی در جوانی به دلیل آن چه خوی بد یا ضعف اخلاقی گفته شده کشته شد. فردوسی در این مورد این چنین می سراید:

جـوانيش را، خـوي بـد يـار بـود

ابـا بـد، هميشه بـه پيكـار بـود

بـرو تـاختن كـرد، نـاگاه مـرگ

به سر بـر نهادش، يكي تيره تـرگ

بـداي خـوي بد، جان شيرين بداد

نبود از جهـان، دلش يك روز شاد

يكايـك از او، بخت بـرگشته شد

به دست يكـي بنده بر، كشته شد

دقيقی در عصر سامانیان می‌زیست.

دکتر ذبيح الله صفا می‌نويسد : « دقيقی بر آئين زرتشتی بوده و خود برين گفته دلايلی دارد که ذکر خواهيم کرد . برخی بسب آنکه وی اسم و کنيهء مسلمانی دارد در زرتشتی بودن او ترديد کرده اند ، ليکن اين دليل قاطعی نيست ، زيرا ما کسانی را در سه چهار قرن اول داريم که اسم خود و پدر شان اسامی مسلمانی بوده ولی در زردتشتی بودن شان ترديدی نيست».
خود دقیقی در دو بیت دین خود را زرتشتی عنوان می کند:
دقیقی چار خصلت برگزیده ... به گیتی از همه نیکی و ، وشتی
لب یاقوت رنگ و ناله چنگ ... می خوش رنگ و دین زردهشتی