دژگان
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
دژگان دهستانی است از توابع بخش مرکزی شهرستان بندر لنگه در استان هرمزگان ایران. دژگان در یک منطقه کویری، در هفتاد و پنج کیلومتری شمال شرقی بندر لنگه واقع شده‌است. جاده اسفالت بندر لنگه به بندر عباس از دژگان می‌گذرد.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] جمعیت
۱۰۵ خانوار و ۴۹۸ نفر جمعیت مرکز دهستان دژگان است. باب مسجد، ۱ باب آب انبار دارد، مجموعه آب انبارهایی نزدیک به هم و به اسم برکه دارد که ۱۲ باب است. یک رشته قنات دایر در جریان است که حدود ۳۰۰ من یا ۱۲۰۰ کیلوکرم گندم را آبیاری می‌نماید. تعداد ۵۰۰۰ اصله نخل آبی و ۱۵۰۰۰ اصله نخل دیم دارد.
[ویرایش] جغرافیا
این روستا آب و هوایی گرم و خشک دارد. وجود رودخانه، کوه، پوشش گیاهی نسبتاً مناسب و جانورانی از قبیل آهو، گوزن، قوچ، میش، گراز، قرقاول و کبک از عناصر زیست محیطی و جاذبه‌های طبیعی آن هستند. در سده‌های پیش روستایی آباد و پرجمعیت بوده‌است. در مشرق دهستان لمزان و در جنوب روستای چاه طلا واقع شده و فاصله اش تا لمزان ۵۰ کیلومتر است. جاده اش از سمت لمزان جیپرو و خاکی است.
[ویرایش] آثار تاریخی و بزرگان
در زمینه آثار تاریخی و مذهبی، این روستا دارای مسجدی قدیمی و زیارتگاهی به نام سید محمد علی گلبارانی است مسجد معروف به مسجد قریه از لحاظ شیوه ساخت، معماری داخلی و خارجی بنا، گنبد و گلدسته، گچ‌بری و سنگ‌تراشی قوس‌ها و... در خور توجه ویژه‌است و با سبک معماری بنای مسجد علی بندر لنگه مطابقت دارد. آثار مدرسه دینی شیخ محمد خان بستکی که حاکم دژگان بوده و در مدرسه مزبور علوم دینی را به طلاب می‌آموختند و تعداد زیادی طلبه داشته، به چشم می خورد. سید عالم صدرالاسلام از فقیهان معروف منطقه که به درخواست شیخ محمد خان از «روستای دهتل» به دژگان آمده و در آنجا ساکن شده‌است، در این مدرسه تدریس می‌نمود. سادات خمیر و جاسک، خاندان قتالی‌های خمیر، عالمان جاسک، آل عبایی‌های گوده و بستک همگی از نوادگان و طایفه سید محمد عالم اند.
[ویرایش] منابع
|
|
 |
|---|---|
| ارمک | آل غلومی | بارچاه | باورد | برکه سفلین | بستانه | بندر معلم | جَشه | چاه عبدالرحمان | چاه مسلم | چمبه | حَسینه | حشم هود | حمیران | دژگان | دوآب | دیوان | روستای جنگل | سایه‌خوش | سورو | سیه تک | شناس | کنخ | کندران | گارستانه | گافرغان | گزیر | مالا | مغویه | ملو | مهتابی | مهران | مهرکان | |
