دیزج امیرمدار
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
این روستا در مسیر تبریز به اسکو قرار گرفته است. این روستا یکی از روستایهای بزرگ میباشد که تقریباً حدود 800 خانوار و در حدود سه هزارو پانصد نفر جمعیت دارد. شغل اکثر اهالی ای روستا کشاورزی و دامداری و تعداد زیادی نیز صنعتگر هستند.روستا دارای امکانات آب مشروب لوله کشی، برق، تلفن و گاز میباشد.این روستا دارای دو مدرسه ابتدایی و یک مدرسه راهنمای مستقل و با دو مدرسه راهنمایی و دبیرستان بصورت مشترک با روستای بایرام میباشد. این روستا از شمال به خسروشهر واز جنوب با کوههای اسکو به اسکو و از شرق به روستای بایرام و از غرب به کوههای خسروشهر و خاصلر متصل میشود. مردم این روستا به مهمان نوازی مهشور است و همگی به آداب و رسوم مراسمات مذهبی و دینی و ... اعتقاد خاصی دارند. همه ساله از چند روز مانده به ماه محرم دستههای حسینی در قالب شاه حسین، زنجیر زنان و سینه زنان و هیاتهای عزاداری چهارده معصوم و حضرت علی شـروع بــه اجــرای مراسمات مذهبی خود میکنند و در ظهر روز عاشورا با اجرای مراسم خاص که مشتقان زیادی در این روز به روستا به صورت مهمان وارد میشود در وسط میدان روستا خاتمه مییابد و تمامی مهمانان در مراسم پذیرایی نهار عاشورا که توسط تعداد از اهالی خیر دیـزج ترتیـب داده میشود شرکت میکنند و ناهار را در این روز در مسجد جامعه روستا سرو میکنند. همجنین در ایام نوروز که مورد استقبال بچهها و دانش آموزان روستا میباشد. بچهها با اجرای مراسم خاص خود یعنی در آواخر بهمن ما به یک سر چوب مقداری پارچه میپیچند و سپس ان را آغشته به نفت میکنند و با آتش زدن آن شروع به گفتن (چله قاشدی) میکنند و همچنین در شب آخر سه شنبه سال با بستن یک پارچه به سر یک طناب برزگ و آویزان کردن آن از درب و پنجره و یا پرتاب آن به داخل خانه ها(باجا سالاما)داخل آخر و با گفتن اینکه پارچه را پراز نخود و کشمش بکنید با این مراسمات به استقبال عید نوروز میروند و همچنین در چند روز مانده به عید خانوادهها با ریختن سبزی و خردید لباسهای نو برای فرزندانشان و همچنین رنگین کردن تخم مرغها به استقبال عید میروند و روز عید بچهها با پوشیدن لباس و کفش نو عید را با یکدیگر دست دادن تبریک میگویند. و در این روز کوچکترها به دیدن بزرکترها، فرزندان به دیدن پدران و مادران خود رفته و با دست دادن و روبوسی سال جدید را بهمدیگر تبریک میگویند.