دیفراکسیون براگ
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
دیفراکسیون براگ اصلی در فیزیک است. براگ فیزیکدان انگلیسی نخستین بار نشان داد که در اثر برخورد فوتون های نور با سطح جامدات طبق مقدار طول موج نور برخورد کننده به سطح جامد و زاویه برخورد آن می توان ضخامت لایه منعکس کننده نور را به دست آورد. فرمول دیفراکسیون براگ به صورت زیر است:
nl = 2d sinq
در این فرمول:
l : طول موج نور برخور کننده به سطح جامد
q : زاویه نور منعکس شده از سطخ جامد
و d : ضخامت لایه منعکس کننده نور
می باشد.
q را زاویه دیفراکسیون یا پراش می نامند.
از اصل دیفراکسون براگ در فیزیک سطح استفاده می شود. نیز در اپتیک می توان ضخامت لایه های منعکس کننده نور در آینه ها را از آن به دست آورد.
[ویرایش] منبع
M. Arbaoui, Thèse de doctorat, Université Pierre et Marie Curie, Paris, 1987
ردههای صفحه: فیزیک | فیزیک سطح | اپتیک