رمزگذاری
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
رمزنگاری به عملي گفته مي شود كه توسط آن يك متن با استفاده از يك کميت محرمانه به نام كليد به متن ديگري تبديل شود. با اين ويژگي كه بدون دانستن کليد دستيابي به متن اول از روي متن دوم تقريباً غيرممكن باشد. به متن دوم به دست آمده، «متن رمز شده» گفته مي شود. بر حسب اينكه كليد رمزنگاري و رمزگشايي يكسان يا متفاوت باشد، سيستمهاي رمز به دو دسته متقارن و غيرمتقارن تقسيم مي شوند. سيستم رمز متقارن، سيستمي است كه در آن كليد رمزنگاري و رمزگشايي يكسان است يا رابطه ساده اي با هم دارند. سيستم رمز متقارن به دو دسته رمزهاي دنباله اي و رمزهاي قالبي تقسيم مي شود. در رمز دنباله اي از روي كليد، دنباله¬اي تصادفي و غير قابل پيش بيني از بيتها ساخته مي شود و سپس دنباله داده با اين دنباله XOR مي شود. به عبارتي با XOR كردن دنباله ساخته شده توسط كليد با دنباله داده، داده را مي پوشانيم. اما در رمز قالبي يك طول معين، به اصطلاح يك قالب ، از داده جدا مي¬شود و طي عمليات مشخصي با كليد درهم بافته مي¬شود. به طوري كه متن حاصل در صورت امكان حامل هيچ اطلاعاتي از متن اوليه و يا كليد نباشد. از جمله معروفترين رمزهاي قالبي مي توان به DES اشاره كرد. اين الگوريتم رمز در سال 1972 توسط محققين شركت IBM طراحي و در سال 1977 توسط اداره امنيت ملي آمريكا براي محرمانه كردن اسناد غيرطبقه بندي به عنوان استاندارد معرفي شد.