رومن گیرشمن
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
رومن گیرشمن (۱۸۹۵-۱۹۷۹) باستان شناس مشهور فرانسوی بوده است.
وی در خارکف (Kharkov) اکراین به دنیا آمد. به سال ۱۹۱۷ به پاریس نقل مکان کرد تا باستانشناسی و زبانهای باستانی را فراگیرد. وی بیشتر به آثار باستانی ایران علاقمند بود، به ویژه تپه گیان، تپه سیلک، بگرام در افغانستان، بیشاپور در فارس، و شوش.
مطالعات وی در چغازنبیل در ۴ جلد چاپ گردیده، و هم چنین وی گروه کاوش در جزیره خارک، ایوان کرخه، و آثار پارتها در مسجد سلیمان در نزدیکی ایذه در خوزستان را سرپرستی کرد.
با ۳۰۰ یادداشت و ۲۰ کتاب منتشر شده، گیرشمن پربارترین و مورد توجهترین کارشناس دربارهٔ ایران باستان بود. برخی از تحقیقات وی دربارهٔ شوش هنوز منتشر نشده، اما راهنمای باستانشناسان دیگر مانند هنری گش (Henri Gashe) در مطالعات باستانشناسی در دهههای ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ در ایران بوده است.
[ویرایش] جستارهای وابسته
[ویرایش] منابع
ترجمه از بخش انگلیسی ویکیپدیا.