زبانزد
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
در زبانشناسی، اصطلاح یا زبانزد عبارتی است که معنی‌اش با معنی‌ای که از تک‌تک اعضایش نتیجه می‌شود متفاوت است.
زبانزد را بعضی به معنی ضرب‌المثل هم به کار می‌برند.
زبانزد یا فرمول از مقوله امثال و حکم (ضرب المثل) و تقسیمات آن می باشد ولی مترادف با ضرب المثل نیست. فرمول جمله فصیحی است که در موردی به کار برده شده و مردم درموارد مشابه آن بدون تغییر یا تغییر جزئی تکرار می‌کنند مانند:
- خدمت خواهم رسید
- قدم شما روی چشم
- به امید دیدار
- شما را به خدا می سپارم
- دست مریزاد
- زنده باد
- روز خوش
- شب به خیر...
فرمولها در همه جا ودر هر مکالمه یا مکاتبه‌ای استعمال می‌شوند. نامه نگاری فرمول‌های خاص خودش را دارد که هرکس مطابق با سلیقه و دانش خود از آنها بهره می‌گیرد.
[ویرایش] منبع
مقدمه داستان نامه بهمنیاری، صص ۲۳ و ۲۴ (که از مجله دبستان شماره اول منطبعه مشهد مقدس نقل و نقد نموده) - تألیف دکتر احمد بهمنیار- انتشارات دانشگاه تهران، چاپ سوم ۱۳۸۲ خورشیدی.
