سیمین بهبهانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

سیمین بهبهانی (متولد ۲۸ تیر ۱۳۰۶ در تهران) بزرگترین بانوی غزلسرای معاصر ایران است.

فهرست مندرجات ۱ زندگی ۲ جایگاه سیمین ۳ آثار ۴ جستارهای وابسته ۵ منابع و پیوند به بیرون

[ویرایش] زندگی

سیمین خلیلی معروف به "سیمین بهبهانی" فرزند عباس خلیلی (شاعر و نویسنده و مدیر روزنامه اقدام) و نبیره حاج ملا علی خلیلی تهرانی است. پدرش عباس خلیلی (۱۲۷۲ نجف - ۱۳۵۰ تهران) به دو زبان فارسی و عربی شعر می‌‌گفت و حدود ۱۱۰۰ بیت از ابیات شاهنامه فردوسی را به عربی ترجمه کرده بود و در ضمن رمان‌های متعددی را هم به رشته تحریر درآورد که همگی به چاپ رسیدند.

مادر او فخرعظمی ارغون ( 1316 ه.ق - 1345 ه.ش ) دختر مرتضی قلی ارغون (مکرم السلطان خلعتبری) از بطن قمر خانم عظمت السلطنه(فرزند میرزا محمد خان امیرتومان و نبیره امیر هدایت الله خان فومنی) بود. فخر عظمی ارغون فارسی و عربی و فقه و اصول را در مکتبخانه خصوصی خواند و با متون نظم ونثر آشنایی کامل داشت و زبان فرانسه را نیز زیر نظر یک مربی سویسی آموخت . او همچنین از زنان پیشرو و از شاعران موفق زمان خود بود و در انجمن نسوان وطن خواه عضویت داشت و مدتی هم سردبیر روزنامه آینده ایران بود . او همچنین عضو کانون بانوان و حزب دموکرات بود و به عنوان معلم زبان فرانسه در آموزش و پرورش خدمت می کرد.

پدر و مادر سیمین که در سال 1303 ازدواج کرده بودند، در سال 1310 از هم جدا شدند و مادرش با عادل خلعتبری (مدیر روزنامه آینده ایران) ازدواج کرد و صاحب سه فرزند دیگر شد.

سیمین بهبهانی ابتدا با حسن بهبهانی ازدواج کرد و به نام فامیلی همسر خود نامبردار شد ولی پس از وی با علی کوشیار ازدواج نمود.او سال ها در آموزش و پرورش با سمت دبیری به فرزندان این آب و خاک خدمت کرد.

[ویرایش] جایگاه سیمین

سیمین بهبهانی از چهره های ماندگار و شاعر ارزنده و صاحب سبک درعرصه غزل فارسی و همچنین از زنان پیشرو و سنت ستیز معاصر است که در زمینه حقوق بشر و حقوق زنان نیز فعالیت می‌‌کند و در کانون نویسندگان ایران نیز فعالیت دارد و مورد احترام تمامی اهل قلم و دوستداران شعر و ادب فارسی و فعالان سیاسی ایران است.

او به خاطر سرودن غزل فارسی در وزن‌های بی‌سابقه به "نیمای غزل" معروف است. برخی از معروف‌ترین غزل‌های او با این ابیات آغاز می‌‌شود:

• شلوار تاخورده دارد مردی که یک پا ندارد/ خشم است و آتش نگاهش، یعنی تماشا ندارد

• دوباره می‌‌سازمت وطن اگرچه با خشت جان خویش/ ستون به سقف تو می‌‌زنم، اگرچه با استخوان خویش

[ویرایش] آثار

• سه‌تار شکسته (۱۹۵۱)
• جای پا (۱۹۵۴)
• چلچراغ (۱۹۵۵)
• مرمر (۱۹۶۱)
• رستاخیز (۱۹۷۱)
• خطی ز سرعت و آتش (۱۹۸۰)
• دشت ارژن (۱۹۸۳)
• کاغذین‌جامه (۱۹۹۲)
• یک دریچه آزادی (۱۹۹۵)
• مجموعه اشعار (۲۰۰۳)

[ویرایش] جستارهای وابسته

• علی بهبهانی

[ویرایش] منابع و پیوند به بیرون

• زندگی‌نامه سیمین بهبهانی

• شاعری که هرگز قلم یا روحش را نفروخت، مقاله واشینگتن پست درباره سیمین بهبهانی

• تذکره اندرونی ، بنفشه حجازی ، ص 151- 156 (شرح حال فخر عظمی ارغون).