شهرستان اهر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شهرستان اَهَر یکی از شهرستانهای استان آذربایجان شرقی است و مرکز آن نیز شهر اهر است.
جمعیت این شهرستان در سال ۱۳۸۳ خورشیدی برابر با ۱۴۶٬۶۶۳ نفر برآورد شدهاست. بخشهای این شهرستان عبارتند از بخش مرکزی و هوراند.
مردم منطقه اهر به زبان ترکی آذربایجانی سخن میگویند.
کشاورزی و دامداری دو قطب اقتصادی و تولیدی در این منطقه میباشد در کنار آن باغداری، دامپروری و زنبورداری نیز صورت میگیرد. فرشبافی، ورنیبافی، جاجیمبافی، گلیمبافی در روستاها و در بین عشایر رواج دارد.
از نقاط دیدنی آن میشود به بازار قدیمی شهر اهر و آرامگاه شیخ شهابالدین اهری اشاره کرد.[1]
از مراكز فناوري اطلاعات ميتوان به شركت ياشيل نت اهر به مديرعاملي آقاي علي اسحقي اشاره كرد. اين شركت با داشتن خطوط ايوان(خطوط پرسرعت) داراي شركتهاي معتبر در اين زمينه مي باشد.
[ویرایش] روستاها
[ویرایش] منبع
- ^ اطلس گیتاشناسی استانهای ایران، تهران ۱۳۸۳خ.
مرکز | تبریز |
شهرستانها |
آذرشهر | اسکو | اهر | بستانآباد | بناب | تبریز | جلفا | چاراویماق | سراب | شبستر | عجبشیر | کلیبر | مراغه | مرند | ملکان | میانه | ورزقان | هریس | هشترود |
شهرها |
آبشاحمد | آذرشهر | اسکو | آقکند | اهر | ایلخچی | باسمنج | بخشایش | بستانآباد | بناب | تبریز | ترک | ترکمانچای | تسوج | تیکمهداش | جلفا | خاروانا | خامنه | خراجو | خسروشهر | خمارلو | خواجه | دوزدوزان | زرنق | زنوز | سراب | سردرود | سیس | سیهرود | شبستر | شربیان | شرفخانه | شندآباد | صوفیان | عجبشیر | قرهآغاج | کشکسرای | کلوانق | کلیبر | کوزهکنان | گوگان | لیلان | مراغه | مرند | ملکان | ممقان | مهربان | میانه | وایقان | ورزقان | هادیشهر | هریس | هشترود | هوراند | یامچی |
اماکن دیدنی |
ارگ علیشاه | آسیاب خرابه | بازار تبریز | پل خداآفرین | خانه مشروطیت | دژ بابک خرمدین | رصدخانه مراغه | شاهگلی | شهرداری تبریز | قلعه ضحاک | کلیسای سن استپانوس | روستای کندوان | مسجد کبود | مسجد مهرآباد | مقبرةالشعرا | موزه آذربایجان | موزه سنجش |