شیخ خزعل
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شیخ خزعل(1280 ه - 14 مرداد 1315 تهران) از شیوخ عرب (آل کعب) خوزستان حاکم منطقه خرمشهر و آبادان و اهواز بوده است.
وی در اواخر حکومت قاجار بعلت ضعف حکومت افرادی را دور خود جمع کرده بود. با روی کار آمدن رضا شاه به عنوان وزیر دفاع و بعد بعنوان نخست وزیر، وی شیخ خزعل را سرکوب کرد. پدر او شیخ جابرفرزند مرداو بوده که او نیز والی محمره از سوی حکومت قاجار بود. پس از جابر خان پسر بزرگ او مزعل خان جانشین پدر گردید ولی پس از مدت کوتاهی شیخ خزعل که فردی خشن و قصی القلب بود برادر خود را کشته و به جای او والی محمره ( خرمشهر فعلی ) گردید.وپس از مدتی سر از فرمان حکومت مرکزی پیچید و با کمک بریطانیای کبیر در منطقه برای خود قشونی فراهم نموده و بعنوان یکی از فراماسونهای معروف لژ قاهره پذیرفته شد و پس از ان لژ مستقل فیلیه را تاسیس نمود که خود در راس ان بود . وعاقبت پس از انکه انگلیسیها نوکر برتری مانند رضاخان را در منطقه پرورش دادند خزعل را فدای نوکر جدید خود نمودند .
