شیخ مفید
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
«محمّد بن محمّد بن نعمان» معروف به شیخ مفید از علمای برجسته ی شیعه و مورد قبول شیعه و اهل سنّت بود و مرجع خاصّ و عام به شمار می رفت. وی بیش از ۲۰۰ کتاب اسلامی نوشت و در همهٔ رشتههای علوم اسلامی نابغه به شمار میآمد.
«شیخ مفید» در سن ۸۵ سالگی در سوّم رمضان سال ۴۱۳ هجری قمری از دنیا رفت و در حرم کاظمین به خاک سپرده شد.
چندین بار از جانب امام زمان برای وی نوشتهای به خط او صادر شد و حتّی هنگامی که از دنیا رفت، بر روی قبرش مطالبی با خطّ او مشاهده شده بود.
[ویرایش] منبع
- سید نژاد، سید صادق. حضرت مهدی فروغ تابان ولایت. ص ۲۴۹.