شیگلا
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شیگِلا باکتری گرم منفی است که برخی گونههای آن مانند شیگلا دیسانتریه باعث نوعی اسهال بنام شیگلوز می شوند.
شیگلا درواقع یکی از پاتوژنهای روده ای است که عامل اصلی اسهال خونی باسیلی می باشد. بیماری همراه با دردهای شکمی و مدفوع خون آلود و مخاطی است. شیگلا دماهای پایین را اگر رطوبت مناسب برای آن مهیا باشد تحمل می کند و برای بیش از شش ماه می تواند در آب یا دمای اطاق باقی بماند اما نسبت به سایر باسیلهای روده ای مقاومت کمتری به عوامل شیمیایی و فیزیکی دارد و بیشتر مواد ضدعفونی کننده باکتری را از بین می برند.