علی‌آباد کتول
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شهرستان علی آباد کتول: با ۱۱۶۳ کیلومتر مربع وسعت و جمعیتی بالغ بر ۱۲۳۴۶۴ نفر در مرکز استان گلستان واقع است. در جنوب این شهرستان کوههای مرتفع و پوشیده از درخت البرز واقع است که دارای منظر بدیع و چشم نوازی می باشد. در شمال آن هم دشت گرگان و ترکمن صحرا واقع است که در منطقه ترکمن صحرا برادران و خواهران ترکمن اهل سنت با رسوم و عقاید مذهبی خاص خودشان که اتفاقا بسیار جالب هم می باشد زندگی می کنند، البته نوعی غذای محلی هم دارند که "چگدرمه" به آن می گویند. غیر از این ترکمن ها این شهرستان پذیرای بسیاری از مهاجران نیز می باشد از قبیل سیستانی ها و شاهرودیها و اکراد(۱)به قولی)، بلوچ ها، سبزه واریها و ... که همگی به نحو شگفت آوری در کنار هم به خوبی زندگانی می‌کنند . از مناطق دیدنی. آن جنگل کبود وال و آبشار کبود وال که در جنوب این شهرستان است و پیاده هم می توان به آن رسید در واقع سهل الوصول‌ترین جاذبه گردش گری می باشد، جنگل زرین گل و روستاهای آن حوالی، دهنه محمد آباد و روستاهای بالا دست و ... ...اما ... از روستاهای این شهرستان(البته تا جایی که ذهن ضعیف من اجازه بیان می دهد !) : مزرعه کتول(بزرگترین روستای منطقه که در شرف شهر شدن است احتمالاً و تقریبا یک دست‌ترین روستا از نظر عدم اختلاط با پاره‌ای از تیره‌های نژادی و ... دارای خانواده‌های کردکتولی[ اینها خود را از دسته اکرادی می دانند که بیش از صد سال پیش ظاهراً از کرمانشاهان به این منطقه یعنی استرآباد به اصطلاح تبعید شده‌اند و از افتخارات ایشان می باشد والله اعلم !] ،کتولی ،مهاجر،اشرفی[که در واقع از مهاجرانی هستند از شاهرود آمده اند] مزرعه، مزرعی و خود حقیر ! و ...)، ساورکلاته(دارای امام زاده یا به قول ما مردم اینجا "معصوم زاده)، حاجی کلاته، سنگدوین، حاجی آباد، آلوستان، اِِلازمن (دارای امام زاده)، عباس آباد ،فاضل آباد(که البته الان تبدیل به شهر شده ،مرکز بخش کمالان)،رحمت آباد و ... جز این، روستاهای دیگری نیز در چند سال اخیر به گونه‌های قارچ گونه‌ای پدیدار شده اندکه بسیارکثیف و آلوده هستند و واقعا معضلی برای منطقه می باشند و این مساله جای تامل دارد.در مورد آنها چیزی دیگری برای گفتن وجود ندارد ...
و روستاهای ترکمن نشین از قبیل: اودک دوجی، بدراق نوری ،عرفان آباد( دارای حوزه علمیه اهل سنت است)حسن طبیب و ... که در شمالی‌ترین قسمت های این بخش هستند و در واقع از این روستاها تا مرز ترکمنستان، "ترکمن صحرا" نام دارد هر چه به سمت شمال پیش برویم آب و هوا بیابانی تر می‌شود و چهره طبیعت تغییر می کند تا در نزدیکی های مرز که کاملا بیابانی است.
از روستاهای کوهستانی و "واقعا" شگفت آوردر جنوب شرق شهرستان: زرین گل (که البته چندان هم کوهستانی نیست یعنی در کنار کوهی واقع است یا به اصطلاح در "دهنه‌ای " به همین نام، ومنطقه وسیعی و نیزرودخانه‌ای را به آن نام می خوانند که ان منطقه هم تفرجگاه مردم منطقه و احیانا مسافرین می باشد و در ضمن همین دهنه زرین گل هم قبلا یکی از مبادی ورودی از/به منطقه به/از طرف شاهرود بوده البته امروز دیگر چندان به اینصورت رفت و آمد نمی‌شود منتهی (تنها) راه ورودی بعضی روستاها ی کوهستانی که در ادامه خواهند آمد می باشد) از قبیل: افراتخته ( تا این روستا را که در ارتفاعاتی به همین اسم واقع است نبینید باورتان نمی‌شود، که بهشت روی زمین همین جاهاست نه سوئیس و مون بلان و گلاسکو! ... راهش هم اتومبیل رو است و در تابستان و به قول ما "خشکِ دستِ پا ! " با اتومبیل سواری مثلاً پراید و ...هم میتوان به آن رفت چندان فاصله‌ای تا شهرستان ندارد حدود ۲۰ تا ۳۰ کیلومتر که البته راهی نیست !هم تابستانش شگفت آوراست و ابری که در خانه می آید! که گفتنش حدیث مفصل است و هم زمستانش، بر فراز ابرها که مانند ملحفه‌ای سفید رنگ منطقه پایین دست را پوشانیده و نوک قلل مرتفع به زیبایی از آن بیرون آمده‌اند و قس علیهذا...)، شیرین آباد(به قول قدیمیهایمان" شیر نِوا" که در کف دره‌ای واقع است و ...)،میان رستاق (که آن هم تماما! کوهستانی است البته هنوز آنجا را ندیده ام غیر ازاینکه از روستای افراتخته دیده می‌شود) خاک پیرزن (که در دامنه قله بسیار... زیبایی به نام "قلعه ماران" "یا قلعه موران" واقع است و واقعا همین یک قله من فکر می کنم به تمام-اگر اشتباه نکنم به کل کوههای آلپ... می ارزد(۱)-احتمالا آثار باستانی هم دارد، اما راه اصلی احیانا صعود به قله از شهر رامیان است) چینو و ... اما در غرب و جنوب غرب علی آباد روستاهای کوهستانی دیگری وجود دارد از جمله:محمدآباد(که این هم کوهستانی نیست لکن یک به اصطلاح دهنه یا معبری به داخل کوهستان به نام "دهنه محمداباد" یا به قول خودشا ن"د ونه"(۲) [و نیز رودخانه و یا "رود باری " همین نام] هست که راه ورودی به چندین روستای کوهستانی این بخش می باشد) از قبیل: الستان، چجا (چه جا)،گنو(دارای امام زاده‌ای است)، سیاه مرز کوه(آخرین روستای این منطقه که در پای قله بلند شاهوار به ارتفاع ۳۹۴۵ متر واقع است در سرحدّات ارتفاعات دامغان)، بالا و پایین چلی، ریگ چشمه ،ماهیان (به معنی دو ماه می باشد که دو امام زاده در آن وجود دارد)، نِرسو، خولین دره ،طاویر و ...
از دیگر دیدنیهای این استان می توان به جنگل شیرآباد در خانببین اشاره کرد که دارای آبشارهای چندگانه و بسیار بدیع می باشد که البته مربوط به شهر خان ببین(حد فاصل علی آباد- آزادشهر) می باشد راه وصول به آن هم از داخل خان ببین به طرف جنوب، از روستایی به نام شیرآباد عبور کرده و سرانجام به جایی می رسید که محل پارک اتومبیلهاست بعد ازحدود ده، پانزده دقیقه پیاده روی به محل آبشار اول می رسید و بعد(به سختی چون مسیرش خطرناک است و توصیه می‌شود به همان اولی قناعت کنید! ) به دومی و ... البته من نمی‌دانم دقیقا چند آبشار دارد چهار،پنج تا از آنها را خودم دیده ام، می گویند بیشتر دارد ...بهرحال من که از وصف آنها عاجزم از فرط زیبایی و چشم نوازی، جداً توصیه می‌شود از آب تنی کردن در آب حوضچه آن آبشارها خودداری کنید که خطر غرق شدن وجود دارد چنان که هر ساله شاهد حوادث تاسف باری هستیم که خانواده هایی، عزیزان خود را از دست داده‌اند و ... و غاری هم دارد که گفته شده است محل زندگی یک نوع سمندر"نادر" است و جز این، خفاشهایی که بوی تند ♦ ! آنها همراه هوای خنکی که از کف غار به بیرون جریان دارد قابل استشمام است. غار مذکوردارای ورودی بسیار عظیمی است که من فکر می کنم یک تریلی هم می تواند در آن "سر و ته کند " یعنی دور بزند ،و آب چشمه‌ای که از درون غار ظاهرا سرچشمه می گیرد و به رودخانه " سیاه جوب"(همان ادامه آبی که از آبشارها می ریزد) می پیوندد و الخ...
۱-کردها ۲-(done)
