قاسمعلی ظهیرنژاد
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
سرلشگر قاسمعلی ظهیرنژاد (شهرستان اردبیل، ۱۳۰۳ - ۲۱ مهر ۱۳۷۸) از افراد بلندپایه ارتش ایران پس از انقلاب ۱۳۵۷ بود. وی در ۱۳۳۰ برای تحصیل وارد دانشگاه افسری شد و در سال ۱۳۵۲ به عنوان سرهنگ دوم از ارتش بازنشسته شد.
ظهیرنژاد پس از انقلاب ۱۳۵۷ به ارتش بازگشت و در زمان آغاز ناآرامی‌های کردستان در ۱۳۵۸ فرمانده لشگر ۶۴ ارومیه بود. در ۱۳۵۹ به عنوان سرتیپ به فرماندگی ژاندارمری کل کشور و نیروی زمینی ارتش مفتخر و در ۹ مهر ۱۳۶۰ به سمت ریاست ستاد مشترک ارتش منصوب شد. طی جنگ ایران و عراق پافشاری او به اجرای روش‌های کلاسیک رزمی موجب درگیری با فرماندهان سپاه پاسداران که متکی به استفاده پرشمار از نیروی پیاده و تجهیزات زرهی ناچیز بودند می‌شد. او در ۱۳۶۶ به درجه سرلشگری نایل و در ۶ آبان ۱۳۶۸ به ریاست گروه مشاوران نظامی فرماندهی كل نیروهای مسلح برگزیده شد. وی در ۱۳۷۸ بر اثر سکته مغزی درگذشت.
