مثنوی گلشن راز
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
مثنوی گلشن راز مهم‌ترین و مشهور‌ترین اثر منظوم محمود شبستری‌ست که در بر‌دارندۀ اندیشه‌های عرفانی وی می‌باشد. با وجود حجم اندکش، این کتاب یکی از یادگار‌های پر‌ارزش و بلند‌نام ادبیات کهن فارسی‌ست که در آن بیان مفاهیم صوفیانه با شور، شوق، و روانی ویژه‌ای همراه‌گردیده است. (صحۀ پنج مفاتیح‌الاعجاز فی شرح گلشن راز.)
شبستری این مثنوی را در پاسخ به پرسش های امیر حسینی هروی سروده است.
[ویرایش] منابع
- مفاتیح‌الاعجاز فی شرح گلشن راز، تألیف شمس‌الدّین محمّد لاهیجی (912 هجری قمری)، با مقدّمه، تصحیح وتعلیقات محمّد رضا برزگر خالقی، و عفّت کرباسی، انتشارات روزبه، تهران، بهار 1378
[ویرایش] جستارهای وابسته
- قرآن
- ادبیات فارسی
- ادبیات کهن فارسی
- محمود شبستری
- حافظ
- اقبال لاهوری
- تجرید (ادبیات)
