محسن صدر
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
سید محسن صدر (۱۲۵۰ خورشیدی محلات - ۲۷ مهر ۱۳۴۱ خورشیدی تهران)(صدرالاشراف) سیاست‌مرد و نخست‌وزیر ایران از خرداد ۱۳۲۴ تا مهر ۱۳۲۴.
او در سال ۱۲۵۰ هجری شمسی در محلات زاده شد. پدر او روحانی و مالک بود و از متنفذان محلات به‌شمار می‌رفت. او درس‌های دینی را در زادگاهش تحصیل کرد و بعد به تهران آمد.عمویش او را به کار حکومتی در دربار قاجار وارد کرد. ابتدا معلم یکی از پسران ناصرالدین‌شاه شد. هنگامی که این پسر حاکم همدان شد، صدر نیز به‌عنوان دستیار او به کار پرداخت.
او در سال ۱۲۸۶ وارد عدلیه شد و به‌کار قضاوت پرداخت. در جریان جنبش مشروطه و پس از توپ بستن مجلس عده‌ای از مشروطه خواهان را محاکمه و مجازات کرد، اگرچه خود مدعی بود که به نجات بسیاری از آنان کمک کرده‌است.
در سال ۱۳۱۲ وزیر دادگستری شد. بعد از به نمایندگی از محلات به مجلس راه یافت. در کابینه دوم علی سهیلی وزیر دادگستری شد.
در خرداد ۱۳۲۴ نخست‌وزیر شد. در دوره نخست‌وزیری او جنگ جهانی دوم به‌پایان رسید و نیروهای بریتانیا و آمریکا ایران را ترک کردند. خودداری شوروی از تخلیه ایران منجر به بحران آذربایجان شد.
