میاندوراه
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
در کالبدشناسی، چه در مورد جنس مؤنث و چه مذکر، به محدوده میان منطقه تناسلی و مقعد میاندوراه گفته میشود.
در فارسی برای این معنی، واژه عربی عجان و واژه فرانسوی پرینه هم بکار رفته است. در فرهنگ عامیانه به این ناحیه یا بخشی از شلوار که بر روی این ناحیه قرار میگیرد خِشتَک هم گفته میشود. نام خشتک بخاطر خشتی (لوزی) بودن تکهپارچهای است که در شلوارهای قدیم در این قسمت میدوختهاند.
در یوگا محل نخستین چاکرا (گره خطوط انرژی بدن) را در میاندوراه میدانند.[1]
[ویرایش] جستارهای وابسته
- برش فرج
[ویرایش] منابع
- ویکیپدیای انگلیسی.
- فرهنگ دانشگاهی انگلیسی به فارسی آریانپور.
|
||||
---|---|---|---|---|
سر: - ابرو – آرواره - بناگوش – بینی - پیشانی - جمجمه – چانه – چشم – دندان – دهان – زبان - شقیقه – صورت - غبغب – گوش – گونه - لب - مژه گردن: تارآوا - حنجره - گلو – سیب آدم - زبان کوچک (ملاز) - حلق بالاتنه: - آبگاه – پستان - پشت و کمر - پهلو - جناغ - زیر بغل – سینه - شانه – شکم – قفسه سینه - کول – گُرده – ناف اندامهای جنسی: (آلت مردانه/ختنهگاه/کیسه بیضه/بیضه/خروسه/مهبل/تخمدان/رحم) – نشیمنگاه – مقعد – سرین - میاندوراه - دنبالچه - موی زهار - لگن خاصره دست و پا: – آرنج – انگشت اشاره – انگشت پا – انگشت حلقه – انگشت شست – انگشت کوچک – انگشت میان - بازو – بند انگشت – پا – پاشنه - پشت بازو – پشت ساق – پنجه – پیشمشت – دست – ران - روی پا – زانو – ساعد – قوزک پا - کشاله ران - کشکک زانو - کف دست – لنگ – مچ – ناخن پا پوست: مو |