بحث:مینودشت
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
مينودشت اين شهرستان درمتنها ي اليه شرق ا ستا ن گلستا ن با مسا حت 1577كيلومترمربع وا قع شده ا ست. شهرستان مينودشت ازجنوب به استان سمنان ، از شرق به استان خراسان ، از غرب به شهرستان گنبد كاووس و از شمال به شهرستان كلاله محدود است . ناهمواري هاي اين شهرستان از دو قسمت كوهستاني و جلگه اي تشكيل شده است . قسمت كوهستاني آن ، دنبالة رشته كوههاي البرز و از سوي شرق ، از طريق ارتفاعات پارك ملي گلستان ، به ارتفاعات بجنورد متصل مي‌گردد . قسمت جلگه اي كه تنها مركز و ضلع غربي آن را شامل است ، با اين كه وسعت كمي دارد اما حاصلخيز است ؛ اما بخشي از پارك ملي گلستان كه داراي جنگل هاي انبوه و متراكمي است . در محدودة اين شهرستان در بخش گاليكش قرار گرفته است . در نواحي كوهستاني به علت وجود ارتفاعات متوسط ريزش باران بيشتر است ، ولي در نواحي كم ارتفاع كوهپايه اي و جلگه اي از ميزان بارش كاسته مي‌شود . اين نواحي ، داراي آب و هوايي معتدل و نيمه مرطوب است . نام قديم شهرستان مينودشت ، حاجيلر بود و ساكنان اوليه آن هم گروهي از ايلات مهاجر آذربايجان بودند كه در دوره صفويه همزمان با مهاجرت گروهي از مردم استان فارس به اين سامان كوچ داده شده اند . اين شهرستان با جمعيت 138488 نفري خود از تركيب متنوعي قومي برخوردار بوده و شامل اقوام : فارس ، تركمن ، ترك ، سيستاني ، بلوچ ، خراساني و شاهرودي است . هم چنين شهرستان مينودشت تنوع زباني برخوردار بوده و زبان هاي فارسي ، تركي و تركمني در آن رواج دارد . عمده فعاليت مردمي اين شهرستان كشاورزي و دامپروري است . ولي نوغانداري دامنه وسيعي داشته و در اقتصاد اهالي نقش مهمي ايفا مي كند از مراكز مهم توليدي و صنعتي كارخانجات آرد و سيلوي بزرگ را مي توان نام برد . از صنايع دستي عمدة آن هم مي توان به پايگاه هاي بافت قالي و قاليچه تركمني و پارچه هاي ابريشمي اشاره كرد . مزار خالد نبي ، حوزه علميه ايشان و مقبرة مختومقلي فراغي از مهمترين امكان تاريخي و مذهبي اين شهرستان است . رودهاي جاري ، چشمه ساران پرطراوت و آبشارهاي چشمگير همچون : آبشار لوه ، رودخانه اترك ، دوغ ، ادغان ، خرخر ، بهاري لر، نرم آب و چهل چاي . و نيز روستاهاي كوهستاني از زيباي هاي منطقه مينودشت بوده و عسل و ابريشم آن هم زبانزد است
