نخود
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
نَخود که در فارسی کنونی به آن نُخود هم می‌‌گویند از دانه‌های خوراکی است.نخود دارای بوته ای کوتاه با شاخه‌های نازک و برگهای ریز همراه با گلهای سپید می‌‌باشد.بهترین گونه نخود در قزوین به عمل می‌‌آمده و می‌‌آید.نخود را در زبان پهلوی نیز نخودnaxod می‌‌گفتند.
نخود یکای وزن می‌‌باشد.24 نخود برابر با یک مثقال می‌‌باشد. نام دیگر نخود، لوبیای گاربانزو(garbanzo bean) می‌‌باشد. نخودفرنگی، عدس و نخود بصورت یکسال در میان و چرخشی با گندم و جو در یک زمین زراعتی- کشت می‌‌شوند. این حالت چرخشی باعث تقویت و تجدید نیتروژن در خاک می‌‌شود و دیگر نیازی به استفاده از کود نخواهد بود. معمولاً نخود در زمین‌های حاشیه بین النهرین و مدیترانه شرقی کشت می‌‌شد و از آنجا به هند و سایر نقاط آسیای شرقی گسترش یافت.
جدول ارزش تغذیه‌ای نخود:
مقدار واحد یک چهارم لیوان یا 35 گرم پخته شده در هر واحد 115 کالری انرژی 5 کالری انرژی حاصل از چربی (درصد دریافت روزانه%)
75/1 گرم(1درصد) چربی کل 0 گرم(0 درصد) چربی اشباع 0 کلسترول 0 سدیم 19 گرم(7 درصد) کربوهیدرات کل 11 گرم(44 درصد) فیبرغذایی 0 گرم شکر 7 گرم پروتئین 3 درصد ویتامین A 2 درصد ویتامین C 5 درصد کلسیم 12 درصد آهن
طرز تهیه و پختن نخود از شب قبل آن را در آب خیس کنید. سپس به مدت 5/1 تا 2 ساعت آن را بجوشانید. 2 برابر مقدار نخود، آب بریزید. کنسرو نخود در مغازه‌ها موجود است و به راحتی می‌‌توانید آن را تهیه کنید. نخود را می‌‌توان در یک محل خنک و خشک برای مدت طولانی نگهداری کرد.
نکات تغذیه‌ای
نخود نیز مانند سایر حبوبات، فیبر بالایی دارد. فیبر محلول مانند یک برس زبر، سیستم گوارشی را پاک می‌‌کند. این نوع فیبر، گلوکز«قند) و کلسترول خون را کاهش می‌‌دهد. همچنین نیاز به انسولین را در افراد دیابتی کم می‌‌کند. در بین گروه‌های غذایی؛ نخود، عدس و نخود فرنگی، پروتئین، کلسیم و آهن را به مقدار کافی و لازم برای رفع نیاز بدن فراهم می‌‌کنند.
