نصرت الدوله
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
فیروز میرزا نصرت الدوله فرزند شاهزاده عبدالحسین میرزا فرمانفرما و نوه دختری مظفرالدین شاه بود که در بیروت تحصیل کرد و از نوجوانی به کار سیاست پرداخت.
او در جریان انعقاد قرارداد ۱۹۱۹ وزیر خارجه کابینه وثوق الدوله و یکی از سه امضاکننده قرارداد بود.
با برآمدن رضاخان به او نزدیک شد و مدتی در حکومت رضاشاه وزیر بود. سپس مورد غصب واقع شد و بازداشت شد. با وساطت مستوفیالممالک آزاد شد و در خانه تحت نظر بود. رضاشاه پولی را که او برای موافقت با قرارداد ۱۹۱۹ از انگلیسها گرفته بود پس گرفت.
فیروز پس از بازداشت دوباره به سمنان تبعید شد و آنجا تحت نظر قرار گرفت. او در سال 1316 در تبعیدگاهش به قتل رسید. پس از شهریور ۱۳۲۰ و کناره گیری رضاشاه، در جریان محاکمات گروهی از مأموران سابق شهربانی مطرح شد که سه مأموری که برای قتل او به سمنان رفته بودند ابتدا به او سم خورانده و سپس او را خفه کرده بودند. نصرت الدوله به هنگام مرگ کمتر از ۵۰ سال داشت.